Skoro dla Ciebie 0,7 mld to ok. 1 cały miliard (zaokrągliłeś prawie 30%!!!), to dlaczego masz coś przeciwko jak rząd Ci emeryturę "zaokrągli 30% w dół"?
Jak to jest, że na każdym kroku robisz z siebie idiotę?

a te ich około to może być 42.8 MLD więc moje 0,7 też może być ok. 1 MLD kumasz?

nadzieje możesz mieć, ale wiedzy ci brakuje.

A rzeczywiście. Uleciało mi to jakoś. Przecież jesteśmy w UE. To po kie licho było wprowadzać obcy kapitał, sprzedawać za bezcen majątek narodowy najwięcej za czasów Balcerowicza? Teraz to już nie ma co sprzedawać, chyba zrujnowane stocznie.

i to dzięki PO?

Ja monopolu też nie mam, jednak teoretyzowanie na temat zysków i wartości prywatyzowanych podmiotów jest trochę oderwane od rzeczywistości. Pamiętajmy, ze to rynek wyznacza rzeczywistą wartość, niezależnie od tego na ile i w jaki sposób podmiot był wyceniony. Weźmy taką stocznię. Jej wartość może być oszacowana na bardzo wysokim poziomie, ale co z tego jak nikt nie chce jej kupić nawet za połowę ceny? Po drugie, wiele osób zapomina, że kwoty uzyskiwane z poprzednich lat należy dyskontować żeby móc się do nich odnieść w realiach obecnych i nie mówię tu tylko o inflacji. Ceny na przestrzeni lat ulegają przecież ogromnym zmianom. Towar sprzedany dzisiaj za dobrą cenę, mógł być sprzedany parę lat wcześniej również za dobrą cenę 2 razy niższą od obecnej. Ale z tego powodu nie można przecież czekać ze sprzedażą w nieskończoność, argumentując, że w przyszłym roku dostanie się lepszą cenę.

Pewnie masz rację, przyznaję że nie mam szczegółowej wiedzy na temat wartości ani kwot za jakie sprywatyzowano te fabryki. W każdym razie jako przyczynę zaniżonych zysków obstawiałbym raczej nie tyle pośpiech,a raczej osobiste korzyści osób przeprowadzających tą prywatyzację. Wiadomo jakie metody zachęty stosują nazwijmy ich inwestorami. Kwoty z pewnością były bardzo kuszące... Nie oznacza to jednak, że każdy prywatyzowany podmiot sprzedawany jest za pół albo jeszcze niższą cenę i że prywatyzacja to zło wcielone - a taki pogląd prezentuje spora część społeczeństwa, zazwyczaj ta sama która wykrzykiwała za Lepperem "Balcerowicz musi odejść". Wszystko zależy od przejrzystości procedury i wyboru inwestora.

prywatyzacja też nie musi oznaczać zwolnień.. zależy co i komu się sprzedaje.
Ale alternatywą dla prywatyzacji jest sztuczne podtrzymywanie przy życiu nierentownych przedsiębiorstw, obiektów itp.
Decyzja kiedy kończymy pożyczać pieniądze komuś, kto prawdopodobnie nam nie odda, jest trudna. Zwłaszcza że jak skończymy pożyczać, to on zacznie zwalniać pracowników, którym będziemy od tej pory płacić zasiłki, a oni zamiast płacić nam podatki i napędzać konsumpcję, będą niezadowoleni siedzieć w domach lub urzędach pracy. A jak oddamy taką firmę komuś innemu to jest nadzieja że postawi ją na nogi i jeszcze coś zyskamy na sprzedaży.. ale może być też wręcz przeciwnie - rozbierze na czynniki pierwsze, likwidując całkowicie miejsca pracy i odprowadzając gdzieś kapitał.
Jak widać nic nie jest czarne lub białe, Każde z rozwiązań ma plusy i minusy. Nie zazdroszczę ludziom, którzy odpowiadają za tego typu decyzje.

I to jest złe.. Jak już ktoś ma pomysł na biznes, kapitał początkowy, a cały zakład kupi za grosze, to mógłby rozkręcić nawet kiepsko prosperujące przedsiębiorstwo.
Ale po co? Wydoić co się da i sprzedać to co zostało próbując zyskać jeszcze więcej. Na takim krótkowzrocznym myśleniu wzbogacą się jednostki, a reszta klepie biedę.

A jeśli właśnie w ten sposób kończy się większość procesów prywatyzacyjnych, to można tylko boleć nad ludzką pazernością i samolubnością. To wcale nie jest domena wyłącznie polityków, tylko ludzka natura..