Elio Di Rupo został oczyszczony z tych zarzutów przez sąd, jednocześnie w trakcie tej sprawy przyznał się do bycia homoseksualistą[8]. Sprawa ta nie wpłynęła na jego karierę polityczną, pozostał w rządzie federalnym do 1999. Od czerwca 1995 do lipca 1999 zajmował w nim stanowisko wicepremiera oraz ministra gospodarki i telekomunikacji[3][5][7].

W październiku 1999 objął stanowisko przewodniczącego Partii Socjalistycznej (zastąpił Philippe'a Busquina), które zajmuje od tego czasu. W głosowaniu zdobył 71% głosów, pokonując trzech innych kandydatów. W kolejnych wyborach na tę funkcję we wrześniu 2003 i w lipcu 2007 uzyskiwał poparcie wynoszące odpowiednio 94% i 89% głosów. W 1999 oraz w 2007 był wybierany na wiceprzewodniczącego Międzynarodówki Socjalistycznej[3].Wikipedia.org