Znacie utwór Millicent Bobleter:

"Święty Piotr u nieba wrót
Stoi, trzymając listę cnót.
A wszystkie dusze w milczeniu
Przypatrują się jego skinieniu.
'Ten wejdzie pierwszy, kto
Był lekiem na całe zło;
Kto do końca wierny był,
Kochał i służył ze wszystkich sił,
Brzydził się złością,
Dzielił radością,
Na dobre i na złe.
Kto jednego tylko chce:
Kochać wiecznie jak szalony'.
Piotrowa dłoń otwiera drzwi -
Lśnią oczy, merdają ogony -
Pierwsze do raju wchodzą psy."

My ciało Naszego Psa wieżliśmy za Wrocław przez ponad 450km, a wrócilismy z urną z prochami. Rozumieją głównie ci, ktorzy sami mieli czworonożnego Przyjaciela przez długie lata.

I jest jeszcze to:

"W tej części nieba jest miejsce zwane Tęczowym Mostem.
Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś,
kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most.

Są tam łąki i wzgórza,
na których wszyscy nasi przyjaciele mogą bawić się i biegać razem.
Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca, jest im ciepło i przytulnie.
Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare
powracają w czasy młodości i zdrowia,

Te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne,
takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły.
Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem:
każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby,
która pozostała po tamtej stronie.

Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień,
gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal.
Jego lśniące oczy są skupione, a jego ciało drży.
Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą,
a jego nogi poruszają się wciąż szybciej i szybciej.
To właśnie Ty zostałeś dostrzeżony.

Kiedy Ty i Twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie,
obejmujecie się w radosnym uścisku, by nigdy już się nie rozłączyć.
Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na Twoją twarz,
Twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb.

Patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela,
który na tak długo opuścił Twe życie,
ale nigdy nie opuścił Twego serca.
A potem przekraczacie Tęczowy Most - już razem..."

Paul C.Dahm tłumaczenie: Dorota Nowak

Cmentarz dla zwierząt?Ludzka głupota!Rozumiem,że ktoś może być emocjonalnie związany ze zwierzątkiem,ale z emocjami nie można przesadzać!Czy ktoś,kto miał oswojoną świnkę,będzie emocjonalnie związany z kiełbasą?Tylko ze względów ekologicznych powinny być wyznaczone miejsca do pochówku tego rodzaju zwierząt,jak psy,koty i inne!

Pomysł super. Uważam, że potrzebne jest takie miejsce, bo co maja zrobić ludzie mieszkający w bloku, nie mający działki? Właściciel domku zakopie psa/kota na swojej działce, choć jest to też podobno nielegalne. Ale nikt nie sprecyzował co w takim razie należy zrobić? Wywieźć do lasu i zakopać? Tez nie wolno. W Stanach jest normalne,że są cmentarze dla zwierząt, a my jak dzicy, wszystko nas dziwi! A mieszkańcy miasta mają wyrzucać zwłoki na śmietnik? Gdy pomyślę, co zrobię, jak moje psy zaczną zdychać, a mam ich 6, to przerażenie mnie ogarnia. Przecież nawet na swojej działce ich nie zagrzebię!

Ludzie mają jednak w głowach siano ;) I pomyśleć, że ci wszyscy goście idą potem głosować :) Kabaret.