Od kilku lat w bankowości centralnej realizowany jest proces związany z harmonizacją instrumentów polityki pieniężnej NBP z Eurosystemem. Plany i zadania dostosowawcze są wdrażane poprzez krótkoterminowe cele polityki pieniężnej na kolejny rok kalendarzowy, jak i poprzez średnioterminową strategię polityki pieniężnej np. ostatnią na lata 1999-2003, w której dominuje bezpośredni cel inflacyjny (BCI). Prowadzenie polityki pieniężnej w systemie BCI polega na utrzymaniu wybranej stopy procentowej rynku międzybankowego na poziomie zapewniającym osiągnięcie celu inflacyjnego. Przyjęta przez Radę Polityki Pieniężnej (RPP) we wrześniu 1998 roku „Średniookresowa strategia polityki pieniężnej na lata 1999-2003” zakładała, że na koniec tego okresu inflacja nie przekroczy 4%. Cel ten został następnie skonkretyzowany w „Założeniach polityki pieniężnej na 2003 rok” w postaci celu krótkookresowego na poziomie 3%, z przedziałem możliwych odchyleń +/- 1 punkt procentowy. W grudniu 2002 roku dwunastomiesięczny wskaźnik inflacji osiągnął poziom ~0,8%, zaś inflacja w ujęciu średniorocznym ~1,9%. Inflacja w Polsce została więc ograniczona do poziomu notowanego w ostatnich latach w krajach rozwiniętych. Prognozy gospodarcze oraz RPP wskazują, że na koniec 2003 roku inflacja powinna ukształtować się na poziomie zapewniającym realizację średniookresowego celu polityki pieniężnej. Więc na pewno na obniżkę trzeba będzie czekać. Poza tym polski Kowalski powinien wiedzieć, że oprocentowanie ustala rynek. W latach 1998-2000 w ustalaniu stawek WIBOR brało udział 15 banków - dealerów rynku pieniężnego. Banki były zobowiązane do kwotowania stawek własnych lokat międzybankowych. Odrzucano po dwa skrajne kwotowania banków i ustalano średnią arytmetyczną z pozostałych stawek. Od 1 stycznia 2001 r. zaczął obowiązywać nowy regulamin, dopuszczający do fixingu do 10 banków krajowych lub oddziałów banków zagranicznych. Stawka WIBOR (lub WIBID) obliczana jest nadal jako średnia arytmetyczna stawek podanych przez uczestników po odrzuceniu dwóch kwotowań - najwyższego i najniższego. Kapitał zagraniczny...hm?!, czy oni chcę obniżyć cenę ...hm?!. kiedy np. oprocentowanie ROR wynosi 0,5%, a oprocentowanie kredytu ratalnego to 13% + prowizja/ -je. Każdy, pewnie tak długo jakby mógł, nie zrezygnowałby z takiej marży!!!.