no to co kochani ? jeszcze chwilke sie pokisimy ale juz widze jak obsluga tego lotu konczy serwis silnikow :))

arząd Citigroup informuje kandydatów na stanowisko prezesa, że po objęciu władzy będą mieli wolną rękę co do decyzji dotyczących dużych wyprzedaży czy też nawet rozpadu grupy finansowej.

Robert Rubin, wybrany na prezesa zarządu ostatniej niedzieli po rezygnacji Chucka Prince'a, w wywiadzie z Financial Times oświadczył, że zarząd zdecydowanie popierał strategię byłego prezesa, ale "nie powinno być żadnych strategicznych ograniczeń narzucanych prezesowi grupy". Rubin dodał, że doniesienia sugerujące jego negatywne podejście do poważnej zmiany strategii wynikają z błędnej interpretacji jego komentarzy.

Pozycja zarządu w tej kwestii ucieszy zapewne krytyków strategii Citigroup, uważających że akcjonariusze grupy lepiej wyjdą na jej rozpadzie.

Oświadczenie Rubina czyni jeszcze bardziej prawdopodobnym wybranie na pozycję prezesa grupy Johna Thaina, prezesa NYSE Euronext. Thain, jeden z faworytów, jak donoszą źródła zbliżone do Citigroup, jasno wyraził chęć posiadania wszystkich możliwości na stanowisku. Ma już doświadczenie jako były prezes Goldman Sachs, zmienił także w ciągu ostatnich czterech lat oblicze NYSE poprzez serię śmiałych posunięć. Obserwatorzy uważają, że jego prerogatywą będzie organizowanie zmian w Citi.

Niektórzy inwestorzy twierdzą, że wielkie wyprzedaże są coraz bardziej potrzebne, ponieważ aktualnie Citi znalazło się pod finansowym naciskiem w związku z kryzysem kredytowym. W ubiegłym tygodniu przedstawiciele Citi oświadczyli, że grupa może ponieść kolejne 11 miliardów dolarów strat z powodu posiadanych papierów wartościowych związanych z rynkiem kredytów dla podmiotów o ograniczonej wypłacalności. Wynika z tego również to, że kluczowe stawki kapitałowe grupy nie wrócą do normalnych poziomów wcześniej, niż w czerwcu przyszłego roku.

Rubin uważa, że zagrożenie dla gospodarki amerykańskiej związane z jej potencjalną recesją oznacza, że grupa powinna rozważyć większe zabezpieczenie finansowe. Zasygnalizował możliwość drobnych wyprzedaży, a także ewentualne zrównoważenie bilansu Citi "bez wiązania rąk nowemu prezesowi".

ja chcę ropę po 200 usd, im droższa ropa tym lepiej na rynkach, nie ważne ile się płaci przy pompie, ważne, żeby było czym płacić

Katastrofa: tym jednym słowem można opisać przebieg ubiegłego tygodnia na warszawskiej giełdzie. Inwestorzy uciekali od akcji niemal przez cały czas, indeks największych spółek WIG20 od poniedziałku do piątku stracił ok.5,5 proc., zaś indeksy średnich i małych spółek mWIg i sWIG - od 7,5 do 8,5 proc. To prawdziwy pogrom, bo tak głębokich spadków w skali jednego tylko tygodnia w tym roku jeszcze nie było. Wygląda na to, że rynek znalazł się w drugiej fali spadków korygujących kilkuletnią hossę na wszystkich światowych parkietach.

Zwykle gdy umiera nadzieja rynek dociera do twardego dna. Tym razem wcale nie jest to takie pewne. Gdyby doszło do kontynuacji przeceny akcji i przełamania bariery 3600 pkt. na wykresie WIG20, trzeba oczekiwać spadku nawet do 3400-3300 pkt. A więc jeszcze o 6-8 proc. Skóra cierpnie na samą myśl o tym, ale niestety nie sposób wykluczyć takiego właśnie rozwoju wydarzeń.

Co powinni zrobić w tej sytuacji posiadacze akcji giełdowych spółek lub jednostek uczestnictwa akcyjnych funduszy inwestycyjnych? Być może warto nieco zredukować ich udział w całym portfelu, ale bez rewolucji. Pamiętajmy, że rynek stracił już 8-10 proc. od szczytów i chyba mimo wszystko nie ma sensu teraz wyprzedawać posiadane aktywa licząc na to, że uda się wyczuć dołek i wejść na rynek w odpowiednim momencie, po najbardziej korzystnych cenach. To rada dla średnioterminowych inwestorów. Ci długoterminowi powinni nie przejmować się wahaniami koniunktury. Inwestujemy przecież na długie lata i w takiej perspektywie najgorsze, co się może stać, to nieco mniejszy długoterminowy zysk.
Krzysztof Barembruch, AZ Finanse

malo wpisow wiec mozna poczytac

Dla rozluźnienia proponuję zabawę w typowanie najgorszej inwestycji ostatniego półrocza.

Mój typ: Immoeast, -30% ;)

Witajcie i bądźcie pozdrowieni :). Zwykle ledwie łapię chwile, żeby was czytać. Dziś jest trochę inaczej.
Mało budujący czas dla trzymających papiery. Noży też strach już łapać.
Tak jak chociażby z Lubą. Pocięło, że hej.
I tylko myślę, czy puścić, żeby dalej spadała już beze mnie.
Eh, te dylematy...