Przecież największe państwa UE (m.in. Niemcy i Włochy) zwiększają wydatki budżetowe i przekraczając tym samym dopuszczalny deficyt w wysokości 3%, destabilizując tym samym wspólny pieniądz. Wcześniej ową zasadę łamała również Francja. Po wprowadzeniu euro po prostu Polska będzie płacić za brak dyscypliny budżetowej Niemiec, Włoch czy Francji.

Ponadto, nie można lekceważyć braku mobilności siły roboczej w krajach strefy euro. Kultura, języki, gospodarki oraz interesy państw europejskich są zbyt odległe, aby pogodziła je wspólna waluta. W USA jeżeli dla jakiegoś stanu stopy procentowe są zbyt wysokie i powodują spowolnienie gospodarki oraz wzrost bezrobocia, to Amerykanie przenoszą się do tego stanu, który rozwija się lepiej i w którym brakuje rąk do pracy. W Europie trudno sobie wyobrazić, aby Niemcy jeździli pracować do Hiszpanii...

Zadłużenie w strefie euro wzrasta, bo państwa nie próbują nawet reformować swych gospodarek.

A przejściowe zmuszanie do obrony kursu naszej waluty (tzw. ERM II)? Toż to raj dla spekulantów.

I może czas przypomnieć, że poprawa naszego bytu nie zależy od euro, dotacji, siły polskie waluty, wysokości stopy procentowej etc. Zależy od wolności, twórczego działania, pracy, przedsiębiorczości. I te siły są w polskim społeczeństwie, tylko zostały spętane czerwoną pajęczyną.

...a wyobraźmy sobie, że przeciętny Polak dostający 1200-1500 "złociszy" na rękę dostanie nagle 300-350 "ojro" na tęże rękę i, i dalej wyobrażajmy sobie jakiego to da psychologicznego "kopa" inflacji...
"Niechęć i obawy polityków" - nie tylko, ale i bardzo, bardzo wielu niechętnych ekonomistów i to - na nieszczęście was "liberałków" - także z zagranicy (nazwisk nie podam bo nie będę wam dziennikarze ułatwiał pracy - jakoś tak was nie lubię ostatnio - hihihiiiiiiiiiii...)
...i to trzeba dodawać, jeśli chce się być obiektywnym i nie uprawiać politykierstwa zamiast dziennikarstwa...

Adam Smith et skrajnie liberalne consortes, ignorował wpływ irracjonalnych często zachowań ludzkich na gospodarkę - psychologię jednostki i tzw. tłumu - mieliśmy głębokie kryzysy kapitalistycznych gospodarek (do lat 30-tych ubiegłego wieku - wprowadzenia interwencjonizmu państwowego), których wg niego nie powinno być (!!!). Schematy Marksa także nie uwzględniały złożoności psychiki ludzkiej - no cóż nic więc dziwnego, że Pan B. jako były "marksista ekonomiczny", też jej nie docenia...

Dzisiaj większość Niemców natychmiast wróciłaby do marki, Włosi nawet głośno mówią o rezygnacji z Euro, Anglikom nawet do głowy nie przychodzi rezygnacja z funta, a u nas presja na pozbawienie się możliwości kształtowania własnej polityki pieniężnej.

Głupi naród, dla którego gwarantem przeprowadzenia reform gospodarczych - zamiast wybrania odpowiednich rządzących (np. w ramach JOW) - ma być własnoręczne nałożenie sobie kagańca na pysk.