Wydaje mi się ,że pan Gałązka trochę a może bardziej mija sie (zresztą celowo) z prawdą.Sytuacja z deficytem i medialno-analityczna częścia przypomina mi raczej epizod z jednego fimu pt "Ojciec Chrzestny". Grupa przstępców zastanawiała sie co by sie stało gdyby "załatwili" policjanta. Większość była przeciw jako argument podając nagongę za niecny czyn. Na to jeden z nich przypomniał sobie ,ze mają pismaków w kieszeni i ,że za tzw. propozycje nie do odrzucenia napiszą to co oni tz, przestępcy chcą. I to by było na tyle.

jeszcze dużo nauczyć od takich gałązków ...

A co to za POciotek ten Pan Gałązka? No takich wywodów to ja juz dawno nie widział!! Musze sobie gdzies ten tekst skopiowac - bede wnukom pokazywal jako wzor wchodzenia w tylek wladzy. Nawet teksty pochwalne za komuny nie sa tak nasaczone sliną. A przekaz jeden - cieszmy sie, ze Kaczynski bedzie uznany za winnego (chociaz nim nie jest) a rzad umie nas tak pieknie okłamywać! No majsterszyk!

PO od dawna kojarzona jest z pojęciem public relations, bez którego zresztą trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie cywilizowanego społeczeństwa. PiS pozostał wierny technikom propagandowym minionego systemu, które opierały się na straszeniu, oskarżaniu i gloryfikowaniu jedynej słusznej partii i jej programu


piesek znowu spuszczony z łańcucha i ujada - czym jest ten fragment jak nie straszeniem, oskarżaniem (PiS) i gloryfikowaniem jedynej słusznej partii i jej programu (czy też odwracaniem uwagi od braku takiego programu - jedyny program "wybrać pryncypała na preydenta za rok)

Krzysztof Rybiński, byly prezes NBP opublikował na swoim blogu wnikliwy post o dziurze budżetowej.

Cytuję:

"Jeżeli wyciszymy polityczny szum i skupimy się na sednie sprawy to widać następujące, twarde fakty:

Jeżeli wyciszymy polityczny szum i skupimy się na sednie sprawy to widać następujące, twarde fakty:

(1) Obywatele są nierzetelnie informowani o stanie finansów publicznych i o kierunku polityki gospodarczej.

(2) Niepokojące jest to, że inne kraje mają deficyt finansów publicznych porównywalny z Polską na skutek potężnej recesji, podczas gdy Polska ma taki deficyt pomino tego, że uniknęła recesji. Na przykład oczekuje się, że Portugalia i Francja będą miały deficyty zbliżone do Polski, ale tam oczekuje się spadku PKB o 2-3 procent). To oznacza, że gdyby w Polsce wystąpiła recesja, finanse publiczne znalazłyby się w stanie trudno wyobrażalbego kryzysu. Czy mamy w Polsce procedury, lub porozumienie polityczne które umożliwiłoby podjęcie sprawnych działań, gdyby takie ryzyko się zmaterializowało. To oczywiście pytanie retoryczne. Jesteśmy w zasadzie bezbronni i politycznie sklinczowani na wypadek recesji. Innymi słowy finanse publiczne mamy przystosowane do 5-procentowego wzrostu i wystąpienie recesji nie jest w ogóle uwzglęnione w zarządzaniu ryzykiem makroekonomicznym w Polsce.

(3) Warto sobie także uzmysłowić, że żyjemy w okresie bardzo niskich realnych stóp procentowych. Wielu ekonomistów oczekuje, że 2-3 lata będzie konieczny znaczny wzrost realnych stóp procentowych na świecie, a więc także i w Polsce w celu ograniczenia ryzyka wzrostu globalnej inflacji. A to oznacza, że kraje które mają wysoki dług publiczny będą miały bardzo poważne problemy z obsługą długu publicznego i że koszty tego długu uniemożliwią utrzymanie wydatków pro-rozwojowych (inwestycyjnych) na poziomie koniecznym do utzymania wysokiej ścieżki wzrostu gospodarczego.

(4) Na razie głównym działaniem rządu, które ma ograniczyć tempo narastania długu jest przyspieszenie prywatyzacji, czyli osiągnięcie wpływów z prywatyzacji przekraczających 30 mld złotych w ciągu dwóch lat. To niewątpliwie słuszne działania, ale obarczone olbrzymim ryzykiem, bo nie wystarczy chcieć sprzedać, musi jeszcze pojawić się popyt po rozsądnej cenie. Z popytem bywa różnie, co najdobitniej pokazuje nieudana transakcja sprzedaży polskich stoczni. Zresztą zawsze ten, kto sprzedaje pod przymusem, musi sprzedać tanio. Czy mamy strategię działania na wypadek, gdyby nie było wystarczającego popytu na polskie firmy po dobrej cenie. To kolejne pytanie retoryczne.

(5) Należy zakładać, że wysoki wzrost gospodarczy w Polsce nie pojawi się w 2010 roku, być może nie pojawi się również w 2011 roku. To oznacza wysokie ryzyko, że dług publiczny w Polsce przekroczy najpierw 55%, a potem 60% PKB, widmo tego zagrożenia już krąży nie tylko nad budżetem kraju, ale także na budżetami polskich miast, czy szerzej wielu polskich samorządów.

(6) Wydaje się wysoce prawdopodobne, że w sytuacji tak wysokiego deficytu pojawią się poważne problemy z terminowym wykorzystywaniem środków unijnych w 2010 i 2011 roku.

Moje najszczersze gratulacje Panie Gałązka. PiS-Komuna - widząc swój bliski koniec - rzęzi jakby ją na pal wbijali. Aż miło tego posłuchać.

Liczy się PR , co za czasy ... człowieku opanuj się i nie ośmieszaj. Niezależny konsultant , litości ...

Panie Galazka, trzeba myslec. Dziura budzetowa nie powstala z niczego. Spowodowalo ja nieudolne rzadzenie PO, Tuska i jego kolesi. I wlasnie w tym kierunku bedzie atakowal PIS. Deficyt nalezalo zwiekszac wczesniej. Ale przede wszyxstkim nalezalo madrze gospodarowac, a nie slepo i bezmyslnie ukladdac tegoroczny budzet, a nastepnie na lewo i na prawo ciac wydatki. Duzy deficyt na przyszly rok PO bedzie musiala zaplanowac nie ze wzgledu na strategie polityczna, zeby dolozyc PISowi, lecz ze wzgledu na beznadziejna sytuacje, ktora sama wygenerowala.

A moze by tak Wiesław Gałązka. raczył napisac kto, kiedy i w jakiej formie zapłaci za ową dziurę - nieudolnośc i złą wolę ryżego i jego ferajny czyli V kolumnę kosmopolitycznych grandziarzy!!! Ponadto nie dzielic okrągłostołowej eskimoso-bolszewii bo owa bolszewia jest niepodzielna od 1944 toku!!!