Znakomita większość środowiska naukowego oczekuje zmian. Tylko profesura, tj. grupa "uwłaszczona" przez CK - relikt PRL-u, który nadawał habilitacje i wnioskował profesury za zasługi dla myśli marksistowskiej - marzy o jednym: aby było tak jak dotąd, ale "jeszcze bardziej" (za Dornem). Oznacza to spokojne życie na kilku etatach, na których nawet nie trzeba NIC robić tylko "sprzedać" nazwisko (raczej tytuł). Reformy mogą zatrząść tym RYNKIEM profesorskim - stąd taki krzyk. Dotąd do samodzielności naukowej "uchylali furtkę" jedynie sługusom, którzy powielali ich poglądy sprzed lat -także w ekonomii - sic!!! Profesurze zależy na jedym: chcą LIMITOWAĆ dostęp do pełnienia funcji w nauce i edukacji! I to oni chcą mieć na to wpływ. A w czym zaszkodzi nauce duża liczba naukowców - mniej mądrzy i tak "prochu nie wymyślą" i nikt ich nie zatrudni jeśli będzie ich wielu. Teraz każdego o każdego samodzielnego naukowca (najczęściej "pseudo") biją się uczelnie i słono im płacą. Boją się więc, że pojawi się konkurencja i nie będzie miejsca dla słabych obecnych profesorów. To podobnie jak lobby prawnicze walczy z szerokim dostępem do zawodu, ale kto zatrudni słabego adwokata? Tylko radykalne przecięcie pępowiny może uzdrowić dotąd panujące chore układy w nauce. Warunkiem jest jednak likwidacja CK - źle oceniona ostatnio przez NIK, m.in. za brak mechanizmów do obiektywnego oceniania kandydatów do stopni i tytułu naukowego. Nie jest to niezależna instytucja, gdyż jej Sekcje to towarzystwa wzajemnej adoracji.
Odwagi Panie Premierze: PO popiera większość środowiska naukowego, w którym pofesura - jak dotąd -wcale nie jest liczną grupą, bo sami tego dopilnowali (jak wojsko, to nie tylko generalicja)!!!