Mam pytanie, czy poza trendem globalnym spadku cen surowców oraz analizy technicznej nikt na tym forum nie prowadzi analizy technicznej? Ja osobiście na razie jeszcze nie gram na giełdzie, obecnie czytam co nieco na ten temat oraz próbuję się zapoznać z opiniami innych, a czemu nie ma nikogo ktoby inwestował równiż na innych rynkach europejskich czy też światowych, wg jednej z zasd ponoć aby jeden mógł zarobić, kto inny musi stracić, czemu by nie spróbować zarabiać na innej giełdzie gdy w Polsce się traci?

W Stanach zamknęli na minusie. To pa (to do pieniążków)

ja mam wrazenie ze po takich spadkach bedzie rynkowi bardzo ciezko sie roslo!!
powodow jest kilka:
-kazde odreagowanie bedzie wykorzystywane przez tych co nie zdazyli sprzedac do zminimalizowania straty, a wiec jesli ceny wzrosna to nie bedzie chetnych na kupno, a czesc osob z zadowoleniem wykorzysta wzrost do ucieczki z rynku,
-po drugie dzis wiele osob kupilo akcje przecenione po wiecej niz 10% (ogolem obroty ponad 2mld!), wiec jesli nadejda wzrosty to oni moga dodatkowo wzmacniac podaz
akceptujac kilkuprocentowy zysk,
-niepokojacy jest rynek futures, gdyz baza zaczyna przechodzic na dodatnia, i przy spadkach LOP zaczyna wzrastac, wiec duzi gracze zaczynaja mogli zrobic niezlego FLIPA z L na S
REASUMUJAC:
-wzrosty jeszcze nadejda jesli troszke sie uspokoi, mi sie wydaje ze nawet na 3100 jeszcze wzrosnie, ale co bedzie potem wiadomo powrot do spadkow
dlaczego? patrz powyzej
-teraz nadeszly dobre czasy dla ludzi o mocnych nerwach
-mozna duzo zarobic jak sie ma zimna krew i eliminuje sie emocje i potrafi racjonalnie myslec
-jesli ktos trzyma akcje ale uwaza ze teraz juz by nie dokupil to oznacza ze te akcje nie sa atrakcyjne i nalezy je sprzedac!!
pozdrawiam i zycze stalowych nerwow
P.S. nic nie polecam i nie naganiam, nie mam ani longow ani shortow, od piatku nie mam juz akcji

Witam wszystkich. Podzielę się z Wami moim smutkiem. Ja stary niedźwiedź nie potrafiłem dziś wykorzystać tych spadków na WIG20. Mam do odrobienia straty po ostatnich rekordach na WIG20 i niewiele z tego spadku złapałem. Przewidywałem, że będzie kiedyś takie załamanie, ale za wcześnie się wystawiłem. Nie da się złapać szczytu hossy, więc lepiej nie próbować, szczególnie na kontraktach, bo to bardzo ryzykowne. Dziś chciałem jedynie zwrócić uwagę, że żaden spadek nie jest zbyt duży, żeby nie mógł być większy, zupełnie tak jak jeszcze nie dawno myślałem, że nie jest możliwe, że giełda może jeszcze rosnąć, a jednak rosła.

to tylko tak , zeby pozniej nie bylo ze nie mowilem, nie ostrzegalem.Niech przeczytaja wszyscy ktorzy twierdza ze akcje nie moga spasc o np90%, i wszyscy ktorzy twierdza ze to odbuduje sie lada dzien i ze nie moze odbudowywac sie np kilka lat...:



START REJESTRACJA UWAGI BANKIER SMS PRODUKTY FINANSOWE

Podaj symbol(e)>

Symbole
WIADOMOŚCI
• Najważniejsze • Wszystkie • Rynki • Finanse osobiste • Gospodarka • Polityka • Świat • Komunikaty spółek
• English News • Kalendarz finansowy

Wersja do wydruku Dodaj do archiwum Dodaj komentarz Zamów przez SMS

Źródło: Inwestor Finansowy 2006-03-03 06:29

Balonowe inwestycje: Jak się ustrzec przed krachem?


Zobacz oferty na Bankier.pl

Rachunki inwestycyjne
Zarządzanie finansami
Notowania

WIG20 2862.68 -168.84 (-5.57%)
TECHWIG 1069.53 -60.24 (-5.33%)
WIG 40384.46 -2272.33 (-5.33%)
Narzędzia Bankier.pl

Rekomendacje
Kalendarz finansowy
Raporty analityków
Kalkulator debiutu giełdowego

Bańka spekulacyjna może powstać na każdym rynku. Choć takie historie się powtarzają, uczestnicy rynku za każdym razem łudzą się, że mają do czynienia z niespotykanym jeszcze zjawiskiem, na którym mogą sporo zarobić. Do krachów doprowadzają niekiedy poprzedzające je boomy i ludzka natura. Chciwość wygrywa wówczas ze strachem i zaślepia inwestorów.

Zjawisko bańki spekulacyjnej charakteryzuje się tym, że towar, który podlega spekulacji drożeje w sposób absolutnie irracjonalny. Cena towaru sięga wówczas poziomów niewyobrażalnych. Problemem jest jednak to, że w trakcie tworzenia się tego fenomenu większość ludzi uważa, że cena (jakakolwiek by nie była) jest uzasadniona i będzie nadal rosła. Olbrzymia większość ekspertów i analityków zachęca do kupna takiego towaru, odsądzając od czci i wiary każdego, kto ośmieliłby się mieć odrębne zdanie, a w dyskusjach króluje stwierdzenie „teraz będzie inaczej”. To stwierdzenie ma przekonać niedowiarków, przypominających inne znane w historii przypadki balonów spekulacyjnych, że mają do czynienia z całkiem nowym, nieznanym zjawiskiem.

Jeszcze korekta czy już krach?

Jeśli ceny towaru rosną przez odpowiednio długi czas (mogą być to tygodnie, ale równie dobrze i lata), to coraz więcej ludzi pożąda danego towaru, najczęściej nie z powodu jego cech wewnętrznych, a jedynie dlatego, że chcą oni w przyszłości sprzedać go z zyskiem. Oczywiste jest, że po pewnym czasie następuje nasycenie towarem. Pierwsi sprzedający mają problemy ze zbyciem go z zyskiem i zaczyna narastać niepokój, który przeradza się w paniczną wyprzedaż, czyli krach. W wyniku takiej wyprzedaży ceny wracają do poziomu sprzed krachu, a często spadają nadal. Kto zdążył sprzedać, ten zarobił, a kto się spóźnił, może stracić majątek. Dlatego też krachy cechują się o wiele większą dynamiką niż tworzące się balony spekulacyjne.

Dla większości ludzi strach jest mocniejszym stymulatorem niż chciwość. Problem pojawi się jednak w momencie, kiedy wprowadzimy pojęcie korekty. Nie każdy spadek wartości jest bowiem krachem. Przyjmuje się, że korekta to spadek wartości towaru o około 10 do 20 proc. Po korekcie cena znowu rośnie i dosyć szybko wraca do poziomu sprzed korekty. Widać, jak trudno jest w czasie trwania spadków odróżnić korektę od krachu. Można zaproponować definicję, zgodnie z którą krach jest szybką (w porównaniu do czasu budowania bańki), dużą (większą niż 20 proc.) utratą wartości towaru, który po krachu nigdy, albo dopiero po wielu latach, powraca do ceny sprzed załamania. Oczywiście definicji może być dużo więcej, ale z pewnością, jeśli będziemy obserwowali krach, będziemy wiedzieli, że mamy z nim do czynienia. Cechuje się on bowiem taką gwałtownością i takimi emocjami, że trudno pomylić go z korektą.

Kosztowne tulipany

Dla zrozumienia mechanizmu warto prześledzić, jak rozwijały się najbardziej znane w historii balony spekulacyjne, których nieuniknionym skutkiem był oczywiście krach. Pierwszym, najbardziej znanym przejawem takiego zjawiska była słynna „tulipomania”. Historia „tulipomanii” pokazuje, w sposób prawie doskonały, jak wolno rozwija się i jak szybko pęka balon spekulacyjny. Tulipany dotarły do Holandii z turcji w końcu XVI wieku. Spodobały się tak bardzo, że prawie wszyscy Holendrzy starali się wyhodować rzadkie odmiany tych kwiatów. Stawały się one symbolem statusu posiadacza, a ich cebulki kosztowały z każdym rokiem więcej. Po prawie 25 latach doszło do tego, że pojedyncza cebulka sławnej odmiany tulipana mogła kosztować nawet 1000 florenów (średni, roczny przychód holendra wynosił wówczas 150 florenów). Podobno dobry handlarz cebulkami mógł zarobić 6 000 florenów miesięcznie. Do 1635 r. cena wzrosła już do 2 500 florenów (tona masła kosztowała wówczas około 100 florenów). Do 1636 r. cebulkami handlowano już na giełdach. Wprowadzono nawet narzędzia inwestycyjne zbliżone do kontraktów - sprzedawano cebulki, które dopiero miały zostać wyhodowane. W 1637 r. tulipanowy rynek załamał się i wszyscy chcieli sprzedać posiadane kwiaty. Ceny spadły o ponad 90 proc., a olbrzymia część społeczeństwa została zrujnowana.

Warto zauważyć, jak długo budowana była bańka spekulacyjna, a jak szybko pękła - w warunkach szybkiej komunikacji i elektronicznych transferów trwa to o wiele szybciej.

Bańka Morza Południowego

Mniej znany przykład źle kończącej się spekulacji nazwany jest bańką Morza Południowego. Jej wynikiem była przecena akcji South Sea Company (SSC), która za wyemitowane akcje kupiła w 1711 r. od rządu angielskiego prawa do wszelkiego handlu na morzach południowych. Uważane było to za tak doskonałą inwestycję, że pierwsze akcje rozeszły się w oka mgnieniu. SSC była zarządzana przez niedoświadczony w handlu, ale za to bardzo dobry propagandowo zarząd. Jego członkowie potrafili przekonać publikę, że spółka przynosi kolosalne zyski. Kolejne emisje akcji rozchodziły się więc na pniu. W 1720 r. zarząd sprzedał swoje akcje, widząc, że są one niezwykle przewartościowane, a kiedy ta informacja dotarła do reszty akcjonariuszy, wszyscy chcieli się ich pozbyć, co szybko sprowadziło cenę z 1000 funtów do zera. W tym samym okresie we Francji karierę robiła Mississippi Company (MP). Powołana została przez Johna Lawa, którego ideą była zmiana systemu monetarnego z opartego na złocie i srebrze na papierową walutę. Idea ciekawa, ale chyba zbyt ciekawa, bo bardzo szybko wartość akcji firmy przekroczyła 80 razy wartość całego złota i srebra we Francji. Upadek SSC obudził posiadaczy MP, która też błyskawicznie upadła. Można powiedzieć, że te dwa przypadki zostały w XX wieku twórczo rozwinięte przez zarządy uprawiające kreatywną księgowość. Najbardziej znane to z pewnością Enron i WorldCom.

Boom i natura ludzka

Najbardziej spektakularne bańki spekulacyjne i krachy miały miejsce w USA. Wstępem do najsłynniejszego krachu z 1929 r., który poprzedził Wielką Depresję, było szaleństwo na rynku nieruchomości na Florydzie w 1926 r. Właśnie tam zaczęło się osiedlać wielu szybko wzbogaconych w latach 20. XX wieku Amerykanów. Ceny gruntów i domów rosły błyskawicznie. Zdarzały się przypadki wzrostu wartości o ponad 100 proc. to oczywiście musiało przyciągnąć spekulantów, co z kolei w wywołało jeszcze szybszy wzrost cen. Nieruchomości potrafiły w ciągu roku podrożeć nawet pięciokrotnie. W końcu spekulanci zaczęli realizować zyski, co wywołało panikę i w ciągu roku wszystko wróciło do stanu normalnego. Nie nauczyło to niczego Amerykanów przekonanych w tamtym okresie, że można się błyskawicznie wzbogacić. I rzeczywiście, od roku 1924 do 1929 Indeks Dow Jones Industrial Average wzrósł z około 90 do 381 pkt - czyli o 220 proc. Pomagała w tym wzroście nowa technologia: radio. Czy czegoś to nie przypomina? Doprowadziło to w końcu do wydarzeń z jesieni 1929 r. ekonomiści do dzisiaj dyskutują nad przyczynami ówczesnego krachu. Jedni mówią o błędnej polityce monetarnej, inni o nierównowadze gospodarczo-finansowej, która powstała w latach boomu gospodarczego. Będą jeszcze długo dyskutowali, ale pewne jest, że do krachu doprowadził poprzedzający go boom oraz natura ludzka. Chciwość wygrała ze strachem i zaślepiła inwestorów. Od połowy października do połowy listopada indeks DJIA stracił więcej niż 40 proc. I na tym nie koniec, bo do lipca 1932 r. spadł do 40 pkt - czyli o 90 proc. od szczytu. W tym czasie trwała też recesja, zwana Wielką Depresją. Do poziomu sprzed krachu Indeks Dow Jones wrócił dopiero po 25 latach.

Cudowna Japonia

Bliższe nam są krachy na Wall Street w roku 1987 i 2000 oraz przeróżne kryzysy występujące pod koniec XX w. (azjatycki, brazylijski, rosyjski). Krach w 1987 r. wynikał nie tylko z chciwości, ale i z utraty zaufania do Wall Street. Poza tym media wykreowały pojęcie „nowej gospodarki” (powróciło w końcu wieku, kiedy internet stał się ulubieńcem mediów), polegające na szybkim wzroście firm w wyniku przejęć i fuzji. Problem jednak w tym, że mimo największego w historii jednodniowego spadku indeksu DJIA (19 października spadł o 22,6 proc.) powrót do poziomu sprzed tego załamania nastąpił już po półtora roku, a potem indeks nadal rósł. nie był to więc klasyczny krach, a raczej gwałtowna korekta.

Podobnie było z kryzysami w kolejnych krajach rozwijających się. Prawdziwy krach, tyle że nie tak spektakularny, bo mocno rozciągnięty w czasie, miał miejsce w Japonii. Po wojnie ten kraj szybko nabierał sił, a w latach 70. XX w. wielu inwestorów uwierzyło, że Japonia jest tym krajem, gdzie połączenie działań państwa i biznesu daje wręcz cudowne efekty. Wśród graczy giełdowych syndrom amerykańskich lat 20. znalazł wierne odbicie właśnie w Japonii. Nic dziwnego, skoro od 1970 r., kiedy to można umownie mówić o szaleńczym rozpoczęciu hossy, przez 30 lat indeks Nikkei zyskał 1800 proc. Kara za taką przesadę była dotkliwa. W latach 1990 - 2003 indeks spadł o 80 proc., cofając się do poziomu z 1982 r. Od 2003 r. w Japonii trwa hossa, ale Nikkei jest ciągle 60 proc. poniżej szczytu. Podobny, ale nieco szybszy był krach przełomu wieków. Indeksy wszędzie mocno spadły, ale najbardziej widowiskowy był amerykański indeks wysokich technologii NASDAQ. Euforyczna faza hossy trwała tam od początku lat 90. do marca 2000 r., a indeks wzrósł o ponad 1000 proc. Gracze wierzyli, a media i analitycy utwierdzali ich w tym przekonaniu, że „nowa gospodarka”, oparta na internecie, przyniesie oszałamiające zyski. Ceny wszystkich spółek sektora „dotcom” (internetowych) rosły z niewiarygodną szybkością. nie miało znaczenia to czy przynoszą (lub mogą przynieść) zyski. Wynik był łatwy do przewidzenia

no to na dobre pękła bańka surowcowa. Ale to i dobrze, bo to aż niezdrowe było. Szkoda tylko, że tracą na tym pozostałe spółki. W najbliższym czasie będziemy mieli dalsze spadki, wraz z tym jak kolejnym inwestorom będą puszczać nerwy. To co pisze Garbik, że duża część z nas trzyma to jest tylko aktualne dzisiaj. W kolejnych dniach powolutku na korekcie będziemy opróźniać portfele (jak to nieswojo brzmi "na korekcie trendu spadkowego"). W pierwszym rzucie będzie WIG20 2750. Potem odbicie ze 100 pkt. Potem spadek do 2550, znów odbicie aż w końcu dotknie dna 2300 a potem mozolne odrabianie strat i nowa hossa ale to dopiero w październiku. Tak to widzę.

Za oceanem znowu na minusie.

tego co teraz napiszę proszę nie traktować jako "szpanowanie uznanego gracza....." bo gram dopiero od września ale chcę się podzielić tylko swoimi doświadczeniami nabytymi przez te kilka miesięcy.
Na dziennym wykresie kontraktów można naciągnąć że widać harami na wzrost ale na wykresie długoterminowym widać tylko długą czarną świecę :-(((
Bardzo duża część z "nas" mówi że trzyma i nie odda akcji bo dużo spadły i nie da się "wielkim" zrobić w balona.
Mamy teraz poziom 2860 więc jest duża szansa na spadek o kolejne 160 punktów (kolejne ponad 5% na indeksie ) a na pojedyńczych akcjach ryzyko kolejnych 8-15%.
Teraz zakładając że mamy papiery zakupione na poziomach szczytu straty będą sięgać kilkudziesięciu %.
Akcje niestety bardzo szybko spadają ale przyrost nie będzie tak dynamiczny więc nawet gdy zagramy metodą "nawet krowa zwalona z 10 piętra się odbije" to na odbicie na 10 piętro możemy sporo poczekać.
W związku z tym namawiam was na metodę -8% sprzedaj i chroń kapitał bo wtedy mamy pieniądz w ręku i możemy wykonywać jakieś ruchy natomiast w przypadku dalszego trzymania spadających walorów możemy tylko się przyglądać co zrobią inni.
Jeszcze dodatkowo nie uśredniajcie na spadkach!
Dziś nie sprzedałem GETINU bo przegapiłem jego spadek (byłem zajęty kontraktami) na szczęscie mam go mało.
MNI stop po12 połowa poszła ale z zyskiem,połowę zostawiłem bo według mnie ma mocne podstawy,BOREK oddałem cały dziś rano i tu potwierdza się reguła że dobrze zrobiłem.Unimil cały czas na + ale jutro dam stopa (choć też ten papier myślę że ma dobrą przyszłość)