Udaje się to robić z powodu znacznego niedowartościowania jena, bez tego już dawno byłoby po ptokach. A tak, to pożyczają na chwilę, robią podbicie, realizują zysk, oddają pozyczkę i tak to w kółko. Bez względu jakie dane napływają, nawet ogromne straty spółek nie przeszkadzają, bo nie to się dziś liczy. Jednak przyjdzie tego kres, bo napięcia jakie powstają będą nie do opanowania (biorąc choćby pod uwagę ceny ropy, innych surowców i żywności i ich wpływ na wydatki konsumentów i kosztty dla gospodarki), a obniżka stóp może doprowadzić do załamania dolara, z wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Myślę, że długo nie da się namawiać zagranicznych inwestorów do przejmowania ryzyka finansowania wchodzącej w receję gospodarki Stanów. Po długiej hossie potrzebny jest pewien czas na dokonanie dystrybucji, która trwa już od pewnego czasu, ale w końcu dane będą tak złe, że nie pomogą żadne tłumaczenia.

To jest kwadratura koła - gospodarka wchodzi w recesję, więc będą zmuszeni ją ratować, poprzez obniżki stóp, ale to nie rozwiąże od razu narosłych przez lata problemów, a do tego zmniejszy rentowność inwestycji dla inwestorów zagranicznych, co spowoduje dramatyczną sytuację, bo do tej pory finansowali oni deficyt handlowy (w wysokości ok. 60 mld. dol. miesięcznie), a kraj jest już mocno zadłużony. Wspominał o tym B.Bernanke w Kongresie, że jak dalej tak potrwa, to nie będą w stanie obsłużyć długu. Już teraz deficyt stanowi ponad 6% PKB.

Inflacja to tam już jest b. wysoka, piszą o tym internauci z tamtego kraju. Problem jest w dobieraniu składników koszyka, a także celowym koncentrowaniu się na inflacji bazowej (bez cen żywności i energii, które najmocniej rosną), pod pozorem, że niby raz rosną, raz spadają, a wiemy przecież, że od dłuższego już czasu pokazują jeden kierunek - w górę. To jest przykład "nowej ekonomii" - zarabia grupa spekulantów, reszta traci.

1