Słabe wydatki pogłębią dodatkowo recesję.

Do tego ewidowali w dół przychody i wydatki za poprzedni miesiąc (listopad) do -0,4% (z -0,2%) i -0,8% (z -0,6%).

W grudniu oszczędności wzrosły o 3,6% (w listopadzie o 2,8%). Nie chcą wydawać, jak mówiłem.

USA: Wydatki Amerykanów (grudzień) -1% (prog. -0.9%)

Spadek wydatków konsumentów aż o -1,0%, przychodów o -0,2%.

Volkswagen Poznań wstrzymuje produkcję
PAP
02.02.2009 14:16
Czytaj komentarze(0)
Zobacz na forum ({PostCount})
Poznańskie zakłady Volkswagena od poniedziałku na trzy dni wstrzymały produkcję. Ma to związek ze spadkiem zamówień na samochody.

Jak poinformował w poniedziałek rzecznik prasowy spółki Volkswagen Poznań Piotr Danielewicz, spółka zaplanowała 8 dni przestoju w najbliższym półroczu.

Wstrzymanie produkcji zostało uzgodnione ze związkiem zawodowym działającym w zakładzie.

"My nie produkujemy aut +do magazynów+, tylko na zamówienie konkretnych klientów. Ze względu na spadek popytu musimy wstrzymać produkcję. Porozumienie zawarte ze związkiem zawodowym zakłada utrzymanie miejsc pracy stałej załogi Volkswagena oraz nieingerowanie w wynagrodzenie zasadnicze pracowników. Dni przestoju zaplanowano na ten tydzień od poniedziałku do środy oraz dni od 23 do 27 lutego" - poinformował Piotr Danielewicz.

Jak dodał, spółka ze względu na kryzys i spadek produkcji nie przedłużyła umów z pracownikami z agencji pracy tymczasowej, którzy do tej pory pracowali w Volkswagenie.

Zgodnie z porozumieniem, w czasie przestojów w produkcji pracownicy będą brali zaległe urlopy.

Spółka Volkswagen Poznań zatrudnia ponad 6 tys. osób. Dziennie zakłady produkują ok. 600 pojazdów.

25 winnych kryzysu
DI
02.02.2009 14:19
Czytaj komentarze(1)
Zobacz na forum ({PostCount})
...znalazł brytyjski „The Guardian”. Dziennik wymienia na pierwszym miejscu Alana Greenspana, szefa amerykańskiej Rezerwy Federalnej w latach 1987-2006.

W największym zestawieniu winowajców – przytaczanym przez tygodnik „Newsweek” – znaleźli się również Mervyn King (szef Banku Anglii), byli Prezydenci USA: Bill Clinton oraz George W. Bush, premier Gordon Brown, a także bankierzy z Wall Street. W końcu do winnych zalicza „The Guardian” całe społeczeństwo amerykańskie, które zaciągało kredyty w sytuacji, gdy nie było go na to stać.

po pierwsze,
nie inwestuj w to, czego nie rozumiesz,
po drugie,
spodziewaj się niespodziewanego

nie dziwi ze nazywaja go wyrocznia

Rozpoczęło się odliczanie.

Robiłem zakupy w sklepie i przy kasie obsłużył mnie doradca ds. lokowania nadwyżek finansowych. Był tak profesjonalny, że zaproponował mi kartę rabatową, dzięki której dostanę 2% zniżki na wybrane produkty. W drogerii obok, doradca ds. chemii na moje pytanie, czy mógłby znaleźć mi jakąś piankę do golenia do delikatnej skóry wybrał mi produkt, który najlepiej będzie pasował do moich indywidualnych wymagań. Praktycznie został pomyślany z myślą o mnie. Godzinę później tankowałem samochód - doradca ds. rynku ropy zasugerował mi rewelacyjną szczotkę do odśnieżania okien. Unikalny produkt dopasowany do moich potrzeb. Już w kiosku pod domem doradca medialny do codziennej porcji gazet dołączył gumę do żucia. Niewykluczone, że rozszerza działalność na rynek produktów cukierniczych.
Tak wyglądałby świat, gdyby zastosować do niego kryteria, które jeszcze niedawno widzieliśmy dookoła w rozmaitej formie. Firmy sprzedażowe oferujące kredyty, fundusze inwestycyjne i inne produkty finansowe nazwały siebie firmami doradczymi.

Swoich pracowników nie nazywały sprzedawcami czy akwizytorami (za to określenie oburzały się najbardziej) tylko doradcami finansowymi. Taki doradca, tuż po skończonych studiach i 4 godzinach szkoleń na temat „jak-najszybciej-sprzedać-dowolny-produkt-naszej-firmy-każdemu” stawał się bardziej wybitny i biegły w sprawach finansowych, niż ludzie z kilkunastoletnim stażem na rynku. W mediach zaczęli pojawiać się coraz częściej nie maklerzy i licencjonowaniu doradcy inwestycyjni z domów maklerskich, funduszy inwestycyjnych i banków, tylko „doradcy finansowi”. Znali się na wszystkim -akcjach, obligacjach, towarach, nieruchmościach.
Wystarczyło kilka miesięcy bessy, żeby okazało się, że doradcy tak naprawdę niczego nie doradzali tylko oferowali klientom wybór - a to „sam klient przecież podejmował decyzję“. To najczęstsza forma obrony, gdy zwraca się uwagę niektórym firmom, że to ich agresywne działania sprzedażowe produktów wysokiego ryzyka doprowadziły mnóstwo ludzi - nie przygotowanych na takie ryzyko - do ogromnych strat. Finansowych i psychicznych.