Nie rozumiem dlaczego pan Jakimczyk przypina wyborcom głosującym na na lewicę etykietkę "o rodowodzie pezetperowsko-wojskowo-ubecko-milicyjnym".
Racjonalna analiza wsparta badaniami statystycznymi wskazuje, że po pierwsze nie ma aż tylu wyborców identyfikujących się pozytywnie ze swoją dawną przynależnością do PZPR, służby w Wojsku Polskim, UB i MO, żeby zapewniło to 20% poparcie. Po drugie motywacje wyborców przy urnie wyborczej są bardzo różnorodne i nieprzewidywalne. Dotyczy to zwłaszcza relatywnie młodych demokracji, a taką jest przecież nasza polska nastoletnia demokracja.
Ja biorę udział w każdych wyborach. Nigdy nie wykluczałem żadnej partii ani komitetu wyborczego. Najczęściej głosowałem na listy radykalnie liberalne, zwłaszcza UPR, ponieważ jestem pewien, że w warunkach laissez-faire mój osobisty interes ekonomiczny zrealizuje się najkorzystniej.
Ale w ostatnich wyboracj samorządowych do rady miejskiej dużego miasta (nie Warszawy) świadomie dla równowagi oddałem głos na trzecią partię w rankingu. I nie było dla mnie ważne, czy jest to PSL, SLD czy inny niezależny komitet. Po prostu uznałem, że żadna z dwu pierwszych partii nie może uzyskać większości. Jestem bowiem głeboko przekonany, że jako wyborca muszę dbać także o to, aby politycy nauczyli się porozumiewania między sobą.
Tak się akurat złożyło, że w dużym mieści w którym mieszkam (nie w Warszwie) trzecią siła była lewica. I zapewniam pana redaktora, że nie służyłem w MO ani w UB, słuzbę wojskową odbyłem w ramach wojskowego szkolenia studentów, a PZPR - owszem należałe, ale ani dla moich obecnych politycznych wyborów ani dla mojej obecnej sytuacji życiowej i zaqwodowej nie ma to żadnego znaczenia.

Gdybym był 'stalicznyj', wybrałbym picera a nie święto-katarzynową liberalną dewotkę dla tych samych powodów, które wymienia felietonista. W szerszym kontekście - widzę jak partia, na którą głosowałem [PO], da totalnie ciała w swym nadmuchanym zadufaniu ze 'zwycięstwa wyborczego" (dwa razy mniej radnych niż PSL czy PiS) i jak merdając ogonkiem w stronę 'centrolewu z PZPR' straci twarz i resztki zaufania takich jak ja

Zapowiada się ciekawa ostateczna rozgrywka o fotel prezydenta Wa-wy.Według mnie PO pierwszy błąd zrobiła wystawiając nie do końca przemyślaną kandydaturę Waltz,drugim błędem jest układanie się z Borowskim.Zasłona dymna w postaci oficjalnego odcinania się od współpracy z SLD powoli opada.To prawda, że porozumienie skutkować będzie poparciem dla kandydatki PO, ale to poparcie nie będzie całkowite.Platforma jednak zapomina że jej elektorat nie jest tak skonsolidowany jak elektorat SLD i wielu ludzi którzy oddali głos na Waltz widząc, że w jej ewentualnej przyszłej administracji będą ludzie SLD uczyni zwrot w kierunku Marcinkiewicza.
"Manewry warszawskie" które się w tej chwili odbywają wydają się być prologiem do przyszłego rozkładu sił w parlamencie.Nie mam złudzeń czy sejm dotrwa w tym składzie do końca kadencji i sądzę że ponowne wybory do parlamentu to kwestia czasu.A czas przy takich zagrywkach PO-SLD działa na korzyść PiS.Sądzę, że układanki samorządowe doprowadzą na tym szczeblu to porozumienia PSL-PiS. A jeśli tak się stanie to będzie to fundament pd przyszłą koalicję w parlamencie(niekoniecznie w obecnym parlamencie).I tak zmierzamy powoli do modelu amerykańskiego, gdzie scenę polityczą tworzą dwa fronty:republikanie i demokraci.Przekładając to na polski grunt wydaję się oczywiste kto bedzie tworzył dwa nurty plityczne.