Czytając wyliczone przez Pana zagrożenia związane z liberalnym kapitalizmem najbardziej podobało mi się cytuję: "... nieuzasadnionego dążenia do szkodliwego dla własnej firmy maksymalizowania zysku...". Pomijając język tego określenia prosto z epoki ścigania spekulantów w stanie wojennym sama teza na temat nieuzasadnionego dążenia do szkodliwego dla własnej firmy maksymalizowania zysków jest bardzo ciekawa z punktu widzenia zarówno nauk ekonomicznych jak i społecznych. Może zatem uchyli Pan rąblka tajemnicy nam dzikim i nieoświeconym liberałom i idąc dalej nie Pan powie kto miały zatem decydować jaki poziom zysku jest optymalny. Na pewno nie właściciel, ponieważ w sposób naturalny będąc powodowany własnym partykularnym interesem dąży on do jak największych zysków co zostało już przez Pana zdemaskowane jako działania na szkodę przedsiębiorstwa. Zatem kto ? Może parlament powinien na koniec roku uchwalać ustawę określającą dopuszczalny poziom zysku w roku następnym dla danej branży bądź typu działalności zgodnie z klasyfikacją PKD. Może powinien to robić Prezydent przy okazji orędzia noworocznego. Może wreszcie powinny to robić związki zawodowe najlepiej po przeprowadzeniu konsultacji pomiędzy sobą. Trudno nawet polemizować z tezą tak absurdalną, że każda polemika jest dlań nobilitacją.

Solidaryzm spoleczny to nic innego jak socjalizm pod inna nazwa. W kapitalizmie, gdzie panstwo nie ingeruje w gospodarke, sytuacje takie jak przeinwestowanie, kartelizacja nie maja miejsca, gdyz nagroda dla przeinwestowujacej firmy moze byc nawet bankructwo. No i na koniec ten lapsus: "nieuzasadnionego
dążenia do szkodliwego dla własnej firmy maksymalizowania zysku" - widze, ze Pan naczytal sie Marksa i innych "wybitnych" socjalistycznych ekspertow. Podstawa dzialania kazdej firmy jest maksymalizacja zyskow, przy jednoczesnej minimalizacji kosztow - ito jest dobre dla firm.

Bardzo oryginalne tezy, szczególnie ostatnia.

Drogi Panie/Pani... Przegrzanie koniunktury wystepuje naczęsciej w gospodarkach najsilniej regulowanych i charakteryzujacych się dużym interwencjonizmem, przykładem jest własnie interwencjonizm państwowy w USA, którego efektem był czarny czwartek, to typowe antykapitalistyczne nastawienie tzw elyt rządzących wywołało destabilizacje gospodarki. O ile mi widomo to działanie stabilizatorów w kapitaliźmie jest najsilniejsze gdyż stopa procentowa podlega grze rynkowej i jest regulowana przez rynek a to stopa procentowa jest głównym motorem wzrostu gospodarczego, ryzyko-zysk ta relacja jest wtedy ustalana przez rynek a nie odgórnie przez urzędników, jakby Pan kumał coś z teorii gier to by Pan wiedział , ze czynnikiem decydujacym o powodzeniu jest odpowiedni zysk do ryzyka, takim regułom podlega własnie stopa procentowa , której zbyt niski poziom do ryzyka bedzie decydowac o tym , ze wiekszość przegrywa tak samo gdy bedzie za wysoka w stosunku do ryzyka. W czystym kapitaliźmie stabilizatory rynku nie są kontrolowane przez urzedników i ich działnie jest bardziej orzeźwiające dla gospodarki. Jelsi chodzi o entropię to przy marnotrastwie środków i polityce destabilizacji gospodarki jaka cechuje świat, zdolność do rozowoju gospodarek mających minimum wolności jest zadziwiająca, ogrom marnowanych środków mimo wszystko pozwala na ciągły postęp. W RFN zastosowano w latach 60-tych prowadzono polityę liberalną , gdyby wprowadzono najczystszy kapitalizm efekt byłby szybszy i jeszcze bardziej dynamizujace gospodarkę... Strach przed liberalizmem napędzany pzrez wszelkiej maści oszołomów i solidarnych -socjalistycznie robi nie tylko spustoszenie w gospodarce ale i w baniakach...:)

Kombinator na pewno już przed podpisaniem umowy na pewno zamierzał jej nie dotrzymać