Proszę zwrócić uwage na powołany wyrok (SN z 23.01.1998 r., I PKN 239/97). Dopiero wczytanie się w uzasadnienie dokładnie wyjasnia sens takiego zapisu wyroku. Dotyczył ten przypadek kierowcy pracującego za granicą, który po godzinach pracy woził kolegów zwiedzając kraj (Libia). Uważał, iz ta czynność była pracą po godzinach. Była to tylko jego dobra wola i zgoda szefów firmy na wykorzystywanie samochodów firmowych do podróży. Na pewno cierpiał on z powodu braku luzu i niemożności pełnego odprężenia się ale cięzko nazwać to wykonywaniem zadań służbowych.