Urodziła się z połową mózgu; "to było trudne"
Michelle Mack przewróciła medyczne teorie do góry nogami. Kobieta, która teraz ma 37 lat, urodziła się z połową mózgu. Potrafi normalnie mówić, ukończyła szkołę średnią oraz ma niezwykłą pamięć do dat.
Lekarze ustalili, że prawa połowa jej mózgu zdołała w zasadzie przystosować się na tyle, że przejęła funkcje, za które powinna odpowiadać nieobecna część, utracona przed narodzinami dziewczynki najprawdopodobniej w wyniku szoku. Jednak dzieciństwo i wiek dojrzewania Michelle pełen był frustracji.
- Było to dla mnie bardzo trudne – mówi Mack. - Bardzo trudno było mi dorastać. Nikt nie znał prawdy na temat mojego umysłu.
Rodzice Mack, Carol i Wally, wkrótce po urodzinach uświadomili sobie, że z ich córką coś jest nie w porządku.
- Nie mieliśmy się do kogo zwrócić – mówi teraz Carol Mack. - Wiedziałam, że Michelle nie ma porażenia dziecięcego. Nie miała też zespołu Downa. Tyle wiedziałam. Nie miałam do kogo pójść.
Dziesięć lat temu doktor Jordan Grafman szef wydziału neurobiologii w Narodowym Instytucie Zdrowia, w końcu zdiagnozował istniejący problem.
Badania pokazały, że dziewczynka nie ma praktycznie lewej strony mózgu. Choć wiadomo było, że Mack ma pewne problemy, Grafman powiedział, że wraz z rodziną był w szoku widząc, jak poważne są to uszkodzenia.
- Byliśmy zaskoczeni widząc rozmiar zmian w jej mózgu, co oznaczało, że praktycznie nie ma lewej półkuli – powiedział Grafman. - Pozostały jakieś bardzo głębokie struktury, ale powierzchnia mózgu, kora mózgowa w 95 procentach nie istnieje. Brakuje też głębszych struktur, które odpowiadają za ruch. Te wszystkie części są ważne dla ruchu, zachowania, pojmowania.
Jedyna odpowiedź, jaka w tej chwili była możliwa, to fakt, że pozostałą część mózgu Michelle, w pewnym sensie sama się przeprogramowała. Pozostała część przejęła niektóre z kluczowych funkcji, które normalnie wypełnia lewa półkula, takie jak mówienie, czy czytanie. To jednak również miało swoją cenę.
- Michelle ma raczej normalne umiejętności językowe, zdecydowanie te podstawowe, może tworzyć zdania, jest w stanie zrozumieć polecenia, potrafi odnaleźć potrzebne słowa, kiedy mówi, ale ma pewne problemy z przetwarzaniem wizualno-przestrzennym – mówi lekarz.
- Bardzo możliwe, że poprzez naukę, podczas jej rozwoju, kiedy prawa półkula przejmowała lub rozwijała niektóre umiejętności mówienia, robiła to kosztem niektórych umiejętności, za które zwykle odpowiada prawa część naszego mózgu – dodaje Grafman.
W ciągu dziesięciu lat od pierwszej diagnozy Mack, doszło do poprawy pewnych funkcji intelektualnych – mówi lekarz. Nie jest to jednak perfekcyjne. Mack wciąż walczy z pewnymi abstrakcyjnymi konceptami i łatwo się gubi, kiedy znajduje się w nieznajomym otoczeniu.
Diagnoza wyjaśnia też, dlaczego Michelle miała problem z kontrolowaniem swych emocji.
- Lekarz pomógł mi zrozumieć, dlaczego tracę nerwy – mówi teraz kobieta. - To wszystko dlatego, że nie mam połowy mózgu.
Michelle zawsze będzie miała pewne problemy, ale jej ojciec Wally Mack mówi, że diagnoza Grafmana oraz stosowana przez niego terapia, odpowiedziały na wiele pytań i dały mu nadzieję na przyszłość.
- Doktor Grafman wyjaśnił nam, że prawa półkula przejmuje różne funkcje i może potrzebować na to jeszcze trochę czasu – mówi. - Ale powiedział nam też w pewnym sensie, że najgorsze dni mamy już za sobą, a czeka nas jeszcze sporo dobrego.
Michelle Mack ma teraz 37 lat i mieszka ze swoimi rodzicami. Pracuje w domu na rzecz miejscowego kościoła. Jest stosunkowo niezależna, płaci czynsz i może wypełniać większość domowych obowiązków. Wie, że będzie potrzebowała pomocy do końca swojego życia, ale chciała opowiedzieć swoją historię, by pokazać, że nie jest bezsilna.
- Chciałam to zrobić, by ludzie tacy, jak producenci, ochroniarze, policjanci i wszyscy inni dowiedzieli się o mnie – mówi. - Żeby wiedzieli, że jestem normalna, ale mam szczególne potrzeby i takich ludzi jest więcej. Żeby byli bardziej wyrozumiali.
--------------------
- Było to dla mnie bardzo trudne – mówi Mack. - Bardzo trudno było mi dorastać. Nikt nie znał prawdy na temat mojego umysłu.
ma pewne problemy z przetwarzaniem wizualno-przestrzennym
W ciągu dziesięciu lat od pierwszej diagnozy Mack, doszło do poprawy pewnych funkcji intelektualnych – mówi lekarz. Nie jest to jednak perfekcyjne. Mack wciąż walczy z pewnymi abstrakcyjnymi konceptami i łatwo się gubi, kiedy znajduje się w nieznajomym otoczeniu.
Diagnoza wyjaśnia też, dlaczego Michelle miała problem z kontrolowaniem swych emocji.
- Lekarz pomógł mi zrozumieć, dlaczego tracę nerwy – mówi teraz kobieta. - To wszystko dlatego, że nie mam połowy mózgu.
Jest stosunkowo niezależna, płaci czynsz i może wypełniać większość domowych obowiązków. Wie, że będzie potrzebowała pomocy do końca swojego życia
------------------------
Czyli typowa kobieta... ja