Wyższe stopy coraz bliżej
Największym zagrożeniem dla rynków akcji w tym roku wydają się nie tyle kłopoty Grecji i pozostałych europejskich państw „zrzeszonych” w grupie PIIGS, czy obawy przed drugim uderzeniem recesji, lecz perspektywa zaostrzania polityki pieniężnej. Staje się ona coraz bardziej wyraźna i coraz mniej odległa.

Reakcja rynków na nieuchronnie zbliżającą się chwilę, gdy stopy procentowe pójdą w górę, wydaje się nieco dziwna. Powszechnie wiadomo, że giełdy bardzo „nie lubią” zaostrzania polityki pieniężnej. Nie trzeba też nikogo przekonywać, że giełda reaguje na tego typu wydarzenia z wyprzedzeniem. Tym razem nic takiego nie widać. A wydaje się, że właśnie teraz reakcja powinna być i szybsza, i bardziej wyraźna. Zwłaszcza, gdy uwzględni się fakt, że wzrosty na rynkach akcji i surowców były „napędzane” nadzwyczajnym i rzadko spotykanym „rozluźnieniem” polityki pieniężnej, czyli bardzo niskimi stopami procentowymi i ogromnym zastrzykiem niemal „darmowej” gotówki. Coraz bardziej wygląda na to, że rynki kontynuując wzrosty za wszelką cenę chcą skorzystać z ostatniej szansy. I będą „grać” tą szansą do „ostatniej chwili”.

Rynki są zwykle szybsze i „mądrzejsze” niż analitycy, ekonomiści i banki centralne. Dla nikogo nie jest tajemnicą, że bardzo niskie stopy procentowe i wszelkiego rodzaju „finansowe udogodnienia” nie mogą być utrzymywane zbyt długo. Ich skutki uboczne mogą bowiem doprowadzić do ponownego rozregulowania i tak już mocno nadwyrężonych gospodarek oraz całego światowego systemu finansowego, dotkniętego przez kryzys. By przekonać się, jak giełdy mogą zareagować na podwyżki stóp procentowych, wystarczy przypomnieć reakcję giełdy w Szanghaju. W lipcu i sierpniu ubiegłego roku indeksy zniżkowały tu po 7-8 proc. w reakcji na zapowiedzi studzenia przez chińskie władze rozpędzonej gospodarki i ograniczenia gigantycznej dynamiki kredytów. Spowodowały one mały szok i sporą korektę notowań. Późniejsze działania w postaci podwyższenia rynkowej ceny pieniądza, dwukrotnego podwyższenia stopy rezerw obowiązkowych i zaleceń dla banków, by powstrzymały kredytową lawinę, wielkiego wrażenia na rynkach już nie zrobiły. Hamowanie hossy odbyło się w miarę „bezboleśnie”. Nie doszło do jej załamania, a jedynie zdecydowanego schłodzenia. Można przypuszczać, że spodziewane w nieodległym czasie podwyżki stóp procentowych większej „krzywdy” tamtejszej giełdzie nie zrobią. Warto zauważyć, że bardzo podobny scenariusz miał miejsce w Australii, gdzie stopy procentowe zostały niedawno podwyższone już czwarty raz z rzędu. Tamtejsza giełda przeżyła dwie większe korekty mniej więcej w tym samym czasie, co rynek w Szanghaju, a indeksy wciąż trzymają się na bardzo wysokim poziomie. Australijski bank centralny zdecydował się na radykalne zaostrzenie polityki pieniężnej po globalnym kryzysie finansowym jako pierwszy na świecie. Pierwsza podwyżka stóp procentowych miała miejsce w październiku ubiegłego roku. Od tego czasu stopy wzrosły tam z 3 do 4 proc. po czterech podwyżkach, po 0,25 punktu procentowego każda.

Wkrótce po Chinach stopę rezerwy obowiązkowej podwyższyły również Indie (pod koniec stycznia tego roku). Ale lista jest o wiele dłuższa. Izrael rozpoczął zacieśnienie polityki pieniężnej w sierpniu 2009 r. i od tego czasu podnosił stopy już trzykrotnie. W październiku ubiegłego roku Norwegia podniosła stopy z 1,25 do 1,5 proc. W listopadzie 2009 r. z 7 do 8 proc. stopy podniósł Wietnam. Wyraźne są już zapowiedzi podwyżek w Korei, na Tajwanie, w Brazylii, Czechach. Niedawno szwajcarski bank centralny zasugerował, że stopy procentowe nie mogą być zbyt długo utrzymywane na bardzo niskim poziomie.

Wreszcie znany z „gołębiego” nastawienia prezes Narodowego Banku Polskiego Sławomir Skrzypek dwukrotnie w ostatnim czasie jednoznacznie stwierdził, że należy zacząć zastanawiać się nad podwyższeniem stóp procentowych. Jest to zapowiedzią przynajmniej zmiany nastawienia Rady Polityki Pieniężnej z łagodnego na bardziej restrykcyjne. Zapewniający nieodmiennie o tym, że stopy pozostaną na niskim poziomie „przez dłuższy czas”, Ben Bernanke zdaje się trochę „czarować” tym stwierdzeniem rynki. Podwyższenie stopy dyskontowej w lutym, stanowiące zupełne zaskoczenie, z pewnością nie jest bowiem dowodem na łagodność polityki pieniężnej. Fed podjął już także inne kroki, świadczące o zmianie nastawienia i mające na celu zmniejszanie ilości pieniądza na rynku. Podwyżka stóp procentowych będzie jedynie ostatnim akordem zacieśniania polityki pieniężnej. Ale i o tym posunięciu mówi się coraz częściej. W gronie członków amerykańskiej rezerwy federalnej pojawiły się na razie odosobnione głosy, przemawiające za podjęciem takiej decyzji. Ostatnio zaś fachowcy ankietowani przez organizację National Association of Business Economics, skupiającą amerykańskic

Sesja suma sumarum na zielono:)
ale wczoraj czerwień, dzisiaj zieleń i wychodzi na zero...

Ale dzisiaj masakra cholera jasna, wszystko czerwone

ale przynajmniej mamy co czytać w tabloidach :) i ta Izabella jest
jedyna w swoim rodzaju

nie poraziła mnie swoją inteligencją ;)

Witajcie :)
Dal mnie sesja, jak ostatni z resztą wiele bez emocji. Szczerze powiedziawszy to czekam trochę aż miedziak sie skorekci bo uważam ze na dziś jest jednym z najpewniezjych papierków ;)

Analitycy o sesji:

Dzisiejsza sesja była już mniej senna od poprzedniej, ale i tak spokojna. Ogólny przebieg notowań była stabilny, do godziny 11 obserwowaliśmy niewielkie spadki - skutek wczorajszego wysokiego fixingu - a od godziny 11 do otwarcia sesji w Stanach praktycznie indeks stał w miejscu, pod koniec notowań udało się zniwelować część spadków, co przyczyniło się do neutralnej wymowy dzisiejszej świeczki z wydłużonymi cieniami. Technicznie nadal bez zmian, jedynie warto zwrócić uwagę na obroty, które od dłuższego czasu maleją, sugerując, że nie jest to silny trend wzrostowy. Jako ciekawostkę, warto poruszyć jedną z interpretacji fal Elliotta na fwig20, według, której zrobiliśmy fale nr 4 w formie zygzaka (abc), a w tej chwili robimy pod-fale 4 w fali 5, która niedługo powinna się zakończyć i rozpoczniemy atak na szczyt. Proszę pamiętać, że to jest tylko jedno z kilku rozrysowań fal na futures, według mnie najbardziej prawdopodobne i wniosek jaki można wyciągnąć, to taki, że powinniśmy co najwyżej lekko naruszyć szczyt, po czym rozpocząć głębsze spadki. Oczywiście nie jest to tzw. "pewniak", ale mimo wszystko jest to bardzo cenna informacja, która ostrzega nas przed zbytnią euforią w przypadku przebicia szczytów. Jeśli chodzi o dane makroekonomiczne, to dzisiaj praktycznie nie było żadnych ważniejszych publikacji. Za to jutro będzie z czego wybierać, dlatego spodziewam się większych wahań podczas sesji i zalecam dużą ostrożność.

Na interwale godzinowym, sytuacja uległa małemu pogorszeniu, głównie przez wybicie się dołem z krótkoterminowego kanału wzrostowego, co ciekawe, kurs zamiast spadać, to rozpoczął konsolidację, co zgadzałoby się z zasadami Elliotta, według których fale nr 4 są najczęściej trendem boczny, inaczej mówiąc korektą płaską. Jeśli okaże się to prawdą, to należy oczekiwać wybicia górą z tej konsolidacji. Z drugiej strony, wskaźniki generują coraz większą dywergencję, ale jeśli takie zachowanie będzie kontynuowane, to dojdzie do takiego paradoksu, że kurs będzie stał w miejscu, a wskaźniki za ten czas ulegną "schłodzeniu", inaczej mówiąc, wzrosty nadal będą mogły być kontynuowane, pod warunkiem, że sytuacja w Stanach na to pozwoli. Najbliższe wsparcie to okolice 2350 pkt, a najbliższy opór to 2413 pkt.

Podsumowując, jak na razie indeksy nie chcą za bardzo spadać, dlatego obecna korekta przyjmuje kształt trendu bocznego. Jeśli sytuacja zewnętrzna będzie korzystna, to jeszcze w tym tygodniu zobaczymy wybicie górą, w przeciwnym wypadku należy oczekiwać korekty w okolice 2300 pkt i technicznie dopiero przebicie tego poziomu wygeneruje silny sygnał sprzedaży.