Tak jak kiedyś mówiłem - wystąpił niestety najbardziej prawdopodobny scenariusz, czyli spadek w okolice październikowych minimów - ale to było można łatwo przewidzieć, rynek tego oczekiwał, zaskakuje jednak szybkość spadków, co nie wróży dobrze - gdyby to był powrót po kilku miesiącach na małych obrotach... Pytanie jak zwykle - co dalej? Czy realne jest zejście poniżej 1400 i powrót do trendu spadkowego? Obawiam się niestety, że taka możliwość jest mocno prawdopodobna - przydałby się teraz okres 2-3 miesięcy spokoju (z indeksem w okolicach 1600-1700), co mogłoby "uklepać" dno - jednak równie dobrze jak spokoju na giełdach można oczekiwać chyba powrotu do 3100. Ktoś myśli długofalowo? Jak może wyglądać sytuacja na GPW pod koniec 2009, który powinien być najgorszym rokiem dla gospodarki? A może to 2010 będzie najgorszy? Kupić tanio to jedno, ale gdzie tu widzieć szansę na duże wzrosty?

Mało istotne, jak to się skończy - brak spektakularnej obrony tego poziomu zniechęci popyt na co najmniej tydzień, co zagrozi minimom na GPW - powinniśmy niedługo znów zobczyć W20 poniżej 1500 - tym razem boję się, że na dłużej i z prognozowanego przeze mnie podwójnego dna wyjdą nici.

Ewentualne wzrosty cen to akurat najmniejszy problem - są dużo poważniejsze, stawką jest rozwój gospodarki w ciągu najbliższych 10-20 lat, gdyż na to będzie miała wpływ strata różnic kursowych (które w 90% są korzystne dla krajów o słabszej gospodarce i rozwijających się) oraz indywidualnej polityki monetarnej (podaż pieniądza, stopy procentowe itp.).

Niestety polska chce kroczyć drogą eu-socjalizmu, który może ją tylko zaprowadzić do gospodarczej stagnacji po osiągnięciu dochodów na poziomie 60-75% średniej UE, gdyż dalszy rozwój bez zmiany ustroju na kapitalistyczny będzie po prostu niemożliwy - a UE nie pozwoli wprowadzić w polsce kapitalizmu.

Twarde dno to 900 punktów - miękkie to ta granica + zdyskontowanie upływu czasu, czyli okolice Grunwaldu, AT też wskazuje na Grunwald. Wołajcie Jagiełłę i do dzieła.

To biedni utrzymują państwo oddając mu 60% dochodów na dzień dobry - zarabiasz 3000 brutto, na rękę dostajesz 2000 zł - zapłaciłeś 1000 zł podatku, jednak pracodawca musi zapłacić jeszcze 70% - czyli 2100 - zatem faktycznie pracodawca płaci na Ciebie 5100 (Twój zarobek) a w łapę masz 2000 - czyli około 40% - to ile płacisz rzeczywistego podatku? W dodatku od tych 40% co Ci zostaje musisz oddać kolejną połowę w postaci VAT'u i ukrytych w cenach podatkach - np. podatek na rolników jest ukryty w wyższych cenach żywności, podatek na górników - w wyższych cenach ogrzewania i prądu. Kulczyk może płacić podatki w Austrii, a co ma zrobić zwykły, szary człowiek? Na stare lata nie będzie przecież emigrował!

Wczorajszy wzrost był wbrew Europie i USA, więc dziś będzie korekta - proste.

Tak naprawdę bezrobocie w polsce wynosi około 40-45%, ale jest ono ukryte - choćby w rolnictwie czy rozdętym do granic absurdu sektorze publicznym, że już nie wspomnę o najmłodszych na świecie emerytach czy najliczniejszych rencistach.

Na tak zwanych "zatrudnionych" w rolnictwie czy górnictwie, przemyśle stoczniowym (3500 dopłaty do jednego zatrudnionego na miesiąc) itp. ciężko pracują pracownicy sektora prywatnego - a ponieważ tylko co drugi polski "pracownik" pracuje w sektorze prywatnym, to ani wysokie dochody, ani dobrobyt nam w najbliższych 20-50 latach nie grożą.

Za komuny też było niskie bezrobocie i co z tego?