dgen
/ 2013-10-18 15:10
/
Tysiącznik na forum
aby uciąć jałową dyskusją, poniżej przypominam znaną i uznaną powszechnie na świecie metodologię badania wypadków lotniczych , zwaną "metodą anodiny/millera/laska" :
- właściciel samolotu powinien zawrzeć ustne (koniecznie) porozumienie z przedstawicielem państwa na którego terytorium nastąpiła katastrofa w celu ustalenia, kto ma prowadzić śledztwo. Ważne aby kraj prowadzący śledztwo nie był demokratyczny i był traktowany przez NATO (którego członkiem jest właściciel samolotu) jako państwo wrogie
- tuż po katastrofie, w celu uporządkowania terenu, szczątki samolotu powinny być szybko przeniesione w jedno miejsce - ułatwi to potem ich badanie i ograniczy teren, który powinien być pokryty betonem
- mile widziane jest, aby w ciągu max. 24 godzin po katastrofie, MSZ właściciela samolotu poinformował światową opinię publiczną , ze winny katastrofy był pilot
- teren katastrofy, w celu zabezpieczenia śladów, powinien być jak najszybciej wyrównany ciężkim sprzętem i zalany betonem a okoliczne drzewa wycięte
- szczątki samolotu muszą zostać pocięte na drobne kawałki i złożone w jednym miejscu. Ułatwi to potem ich ew. transport do laboratoriów badawczych. Mniejsze elementy wraz ziemią i szczątkami ludzkimi , zgodnie z praktyką badawczą , muszą zostać spychaczem zepchnięte w to samo miejsce, co pocięte elementy
- elementy wraku muszą pozostawać na "wolnym powietrzu" co najmniej 2-3 lata w celu osuszenia. Po tym okresie można je przykryć wiatą , pamiętając jednak o zapewnieniu cyrkulacji powietrza. Większe elementy powinny zostać umyte i odkażone (zalecenia epidemiologiczne) .
- większe szczątki ludzkie powinny jak najszybciej zostać włożone do trumien i odesłane rodzinom w trosce o ich dobre samopoczucie i szybki pochówek . Trumny powinny być opatrzone klauzula "nie otwierać". Pomyłki w procesie identyfikacji zwłok są naturalną rzeczą, a rodziny chowające zmarłych nie powinny dociekać, czyje ciało znajduje się w trumnie.
- mniejsze szczątki ludzkie powinny (wraz ziemią) nadal przebywać w miejscu katastrofy w celu ich późniejszego zbadania
- jak najszybciej (bazując na wieloletnim doświadczeniu badaczy) należy podać przyczynę katastrofy - jeżeli po 24 godzinach po katastrofie nie ma innych dowodów, to z doświadczenia należy automatycznie przyjąć, że wypadek był winą pilotów (niezależnie od stanowiska MSZ właściciela samolotu)
- powyższe procedury w żadnym stopniu nie ograniczają prawa właściciela samolotu do własnych badań: może on prowadzić własne dochodzenie. Jak powszechnie wiadomo do takich badan nie jest konieczne posiadanie wraku ani oryginałów czarnych skrzynek oraz wizytacja miejsca katastrofy.
- poza powyższymi procedurami, w międzyczasie należy dokonywać dalszych ważnych analiz: standardowo - po 3-ch latach od wypadku należy zbadać zawartość alkoholu we krwi wszystkich pasażerów. Po 4-ch latach "leżakowania" wraku można przystąpić do badania foteli pasażerskich
- dokonując pogłębionych analiz należny zachować szczególną czujność i ostrożność: np. odczyty "TNT" na urządzeniach badawczych mogą znaczyć "To Nie Trotyl" . Poza tym, jak wiadomo, odnalezienie statecznika samolotu 150 m od miejsca katastrofy nie ma żadnego znaczenia a może prowadzić do mylnych wniosków dot. prawdziwej przyczyny katastrofy
- dobrą praktyką jest aby właściciel samolotu nie podawał innych przyczyn katastrofy jak strona prowadząca śledztwo. Dopuszcza się natomiast, że właściciel samolotu powołuje osobną komisje, która ma tłumaczyć oponentom stanowisko strony prowadzącej śledztwo.