Nieprawidłowości te polegają na nie przestrzeganiu przez Bank zarządzający kredytami postanowień umów kredytowych i przepisów o charakterze normatywnym. Bank naliczał oprocentowanie kredytów jednostronnie ustalaną stopą procentową; kapitalizował odsetki; naliczał i nalicza odsetki podlegające przejściowemu wykupieniu przez budżet państwa od skapitalizowanych odsetek bankowych; od czerwca 1993 r. nie występuje do Rady Ministrów o pokrycie różnicy odsetek na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o uporządkowaniu stosunków kredytowych. Przede wszystkim nie przestrzegane są przepisy Prawa bankowego z dnia 31 stycznia 1989 r. pod rządami którego zawierane były umowy kredytowe, ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o uporządkowaniu stosunków kredytowych i ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych.
Stosowane przez Bank praktyki znacznie zawyżyły zadłużenie kredytobiorców i naraziły, uczestniczący w spłacie kredytów budżet państwa na nieuzasadnione koszty, które szacowane są na kilkanaście miliardów zł. Naganność praktyk Banku potwierdzają wyroki Sądu Najwyższego, opinie prawne, w tym opinia Departamentu Prawnego NBP. Celem nadzoru właścicielskiego jest skuteczne wykorzystanie praw właścicielskich Ministerstwa Skarbu Państwa dla realizacji celów polityki gospodarczej państwa; zapewnienie transparentności działalności spółek z udziałem Skarbu Państwa. Celem nadzoru właścicielskiego jest również monitorowanie i ocena działalności ekonomicznej i finansowej spółki z udziałem Skarbu Państwa , umożliwiających szybkie reagowanie na negatywne zjawiska.
Kredytobiorcy, nie znajdując wsparcia w rozwiązaniu problemu w ramach nowelizacji ustawy o pomocy państwa... (druk sejmowy nr 462) zwrócili się z prośbą o interwencję do Komisji Europejskiej. Będzie zatem badana sprawa udzielonej z naruszeniem prawa pomocy publicznej udzielanej bankowi. Należy tu zwrócić uwagę na wspólnotowe regulacje z zakresu pomocy publicznej. Zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w Traktacie, wszelka pomoc przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji przez sprzyjanie w tym wypadku bankowi, jest niezgodna ze wspólnym rynkiem. Pragnę podkreślić, że dla uznania, czy występują zakłócenia konkurencji i wpływ na wymianę handlową nie jest konieczne wykazanie ich faktycznego wystąpienia, wystarczy wskazanie możliwości ich wystąpienia (wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 czerwca 2000 r. w połączonych sprawach T-298, 312,313, 315, 600-607/97 Alzetta Mauro i inni przeciwko Komisji, punkty 76-79).
W sprawie, którą poruszam, oprócz aspektu udzielanej Bankowi pomocy publicznej istnieje problem naruszenia prawa - tolerowany przez administrację państwową. Preferowana jest spółka Skarbu Państwa, kosztem obywateli. Naruszona jest, co podkreślają kredytobiorcy, zasada ochrony wolności i własności mająca odzwierciedlenie w europejskim porządku prawnym.