a kto by chciał pracowac z tym czubkiem ,chyba że niesiołowski

Czy taka osoba powinna reprezentować Polaków w Sejmie. Czy osoba, która poniża urząd Prezydenta
powinna być wybrana. Czy to jest sposób uprawiania Polityki który interesuje Polaków. Tacy ludzie
wywołują zawsze konflikty a nie zgodę do której nawołuje Prezydent Komorowski. Takie wywiady jak
powyżej jasno na to wskazują. Oto kilka cytatów z wywiadu Posła Palikota po 10 kwietnia dla
Newsweek-a:

Newsweek: "Był nikim, aż sam byłem zdziwiony, jak mało znaczył" – przecież tak podsumował pan
kadencję Lecha Kaczyńskiego w swej książce wydanej tuż przed katastrofą.
Janusz Palikot: Nie będę tak już mówił. 10 kwietnia ten dawny, agresywny i bezwzględny Janusz
Palikot zginął pod Smoleńskiem wraz z Lechem Kaczyńskim.
Newsweek: Kim pan zatem jest po 10 kwietnia?
Janusz Palikot: Do tej pory milczałem. Głęboko przeżywałem katastrofę, byłem w Watykanie na grobie
papieża, w Stambule w domu, w którym umarł Adam Mickiewicz. To wciąż jest we mnie żywe. Ukształtuję
się na nowo w najbliższych miesiącach. Wydarzyło się przecież coś niewyobrażalnego. Nie wiadomo
wciąż, jakie będą tego konsekwencje. Nie mam złudzeń, że polityka po Smoleńsku stanie się
cukierkowa, laurkowa i robiona w atmosferze narodowej akademii. Nie będzie tak. Ale być może jednak
symbolicznie – także na moim przykładzie – będzie szansa pokazać: nie warto przekraczać
granic.

Newsweek: Bartoszewski i Niesiołowski się nie cofnęli.
Janusz Palikot: Dajmy im jeszcze jedną szansę. Ja byłem bardzo uwikłany w Lecha Kaczyńskiego tą
swoją ostrą krytyką, przekraczającą pewne granice. Dla mnie śmierć prezydenta jest także częścią
mnie samego. Możecie panowie wierzyć lub nie.

Czyli nastała w Polsce inna epoka?
– W przypadku Janusza Palikota tak. Czy w przypadku innych polityków – czas pokaże. Ja
na pewno nie będę pierwszym politykiem, który zniszczy ten nastrój żałoby.
Ale może pan odpowiedzieć na atak. Powrót starego Palikota nie jest wykluczony.
– Wierzę, że tak się nie stanie. Mam nadzieję, że mój przykład będzie znaczący. Jeśli Janusz
Palikot, król postpolityki, może się zmienić, to także i inni mogą coś ze sobą zrobić.


A może małpkę? Mamy kilka. Większość to tanie gorzałki z Polmosu Lublin, którego był pan
właścicielem.
– Odmawiam.
Skończyło się?
– Tak. Jestem innym człowiekiem.
Wygląda też pan inaczej: krótsze włosy, okulary. Łososiowe marynarki w stylu włoskich playboyów z
lat 70. zastąpił ciemny garnitur do białej koszuli.
– Poważnieję. I jestem szczęśliwy z tego powodu.

A może by mu jakiś procesik zamknął buziulkę np o zniesławienie b. prezydenta np. o to że był pijany kiedy sekcja zwłok nie wykazała ani grama alkoholu. Kurcze czy ja muszę uczyć jak zamknąć buzię facetowi.

Janusz P., to nie ten sam od Komisji Przyjazne Państwo dla działaczy PO? Dokonania zaiste tak wielkie jak rządu Tuska w reformowaniu hazardu.

Janusz P. to człowiek, który ma odwrócić uwagę, a to od Morgan Stanley zastanawiającego się nad obniżeniem ratingu Polski, a to od braku reform i najważniejsze - naród nie moze dowiedzieć się prawdy na ile naprawde zadłuzyli kraj fachowcy Tuska, stąd szybkie powołanie Belki przez p.o. Walenia z panną Waleniową.

ma wściekliznę

120 chłopa z PiS przestraszyło się jednego Palikota. Rzeczywiście tchórze.