„Niech całym świecie wojna, byle polska wieś zaciszna, byle polska wieś spokojna” – wołał poeta. I rzeczywiście – wojna w Iraku i Afganistanie, jaką Stany Zjednoczone prowadzą w obronie pokoju i w której uczestniczą nasze dzielne wojska („tam wódz taliby gromi, a wzdycha do kraju”), kosztuje od 200 do 300 mln dolarów dziennie.

Z samego kurzu, jaki powstaje przy przeliczaniu takich pieniędzy, można wykroić niejedną fortunę, a tu przeliczanie odchodzi codziennie. Weźmy takie Chiny. Jak wiadomo, są one państwem miłującym pokój, tak, jak kiedyś odwieczny Związek Radziecki. Z drugiej jednak strony właśnie Chiny są największym nabywcą amerykańskich obligacji, których sprzedażą prezydent Bush finansuje wspomnianą wojnę.

Znaczy – tak naprawdę wojna jest kontynuowana za chińskie pieniądze, co oczywiście nie przeszkadza Chinom pryncypialnie miłować pokój. Jak długo? Tego oczywiście nie wiem, ale jeśli Chińczycy nadal będą kupowali amerykańskie obligacje, to kto wie – może pewnego dnia Amerykanie dojdą do wniosku, iż bardziej opłaca się im sprowokować Chiny do wojny o Tajwan, niż wykupywać te papiery?

W historii już tak bywało; wybitny przywódca socjalistyczny Adolf Hitler, kiedy zorientował się, że Niemcy zostały obłożone gigantycznymi reparacjami wojennymi (spłacanie potężnych rat rocznych miało zakończyć się dopiero w 1955 roku!) i aż trzy pokolenia Niemców zostaną poświęcone na ołtarzu europejskiego pokoju, wykombinował sobie, że taniej będzie pozabijać wierzycieli Niemiec, niż spłacać te długi.

Temu celowi podporządkowany został cały program NSDAP i chociaż w 1932 roku długi Niemiec zostały praktycznie anulowane, Hitler nie uważał za stosowne niczego w swoim programie zmieniać, bo wiedział, że w przeciwnym razie rozpętana przez niego siła, zmiecie go w mgnieniu oka.

Wspominam o tym, żeby pokazać, że to się tylko tak wydaje, iż politycy maszerują na czele narodu. Niekiedy rzeczywiście tak bywa, kiedy w narodzie pojawi się wybitny mąż stanu. Na ogół jednak politycy będący na czele nie tylko nigdzie narodów swoich nie prowadzą, tylko w panice przed nimi uciekają w obawie przed stratowaniem, i to uciekają w stronę, w którą nikt nie patrzy.

Weźmy taką Platformę Obywatelską. Dzięki zagwarantowanej przez razwiedkę przychylności mediów i opiniotwórczej agentury, jechała na wrażeniu, że ma jakiś „program”.

Kiedy jednak na horyzoncie pojawiło się widmo powracających piskorczyków z Aleksandrem Kwaśniewskim na czele, Donald Tusk zrozumiał, że i dla niego kończy się pieriedyszka, że razwiedka bez wahania pozbawi Platformę i życzliwości mediów i współpracy agentury wpływu i szmalcu – bo to wszystko dostanie Kwaśniewski z Olechowskim.

Jakiż ratunek obmyślił, czym postanowił epatować skołowaną publikę? No naturalnie, jakże by inaczej – „konferencją programową”. Bardzo to oczywiście się chwali, tylko czy konferencja programowa odpowie na pytanie, w jaki sposób utrzymać płynność finansową państwa bez powiększania długu publicznego?

Jeśli nie – to jej ustalenia możemy spokojnie włożyć między bajki, ponieważ sprowadzą się one tylko do ewentualnego ustalenia odmiennego sposobu rabowania nieszczęsnych „obywateli”. Zresztą, powiedzmy sobie szczerze – czy taki, dajmy na to, pan senator Stefan Niesiołowski, jest w stanie wymyślić coś mądrzejszego?

Aleksander Kwaśniewski przynajmniej ma program jasny. Wracamy do III Rzeczypospolitej, w której wszystkim nam było tak dobrze, a której prawdziwa konstytucja, zaprojektowana przez ojców założycieli przy okrągłym stole, ufundowana była na prostej zasadzie: my nie ruszamy waszych, a wy nie ruszacie naszych.

W tak zorganizowanym państwie nie trzeba wymyślać żadnych „programów”, tylko dbać o dyskrecję i utrzymywać dobre stosunki z Michnikiem, żeby w „Gazecie Wyborczej” intonował odpowiednie akty strzeliste i hymny, powtarzane potem przez trzodę utytułowanych półinteligentów.

W takiej sytuacji nawet płomienni kontestatorzy w rodzaju pana Andrzeja wiedzą, że kontestować trzeba dopóty, dopóki nie zostanie się dopuszczonym do sitwy. Wtedy wystarczy już tylko straszyć, a przede wszystkim doić wszystko, co tylko ma jakąś dójkę.

Dlatego jest bardzo prawdopodobne, że to właśnie on może okazać się najsłabszym ogniwem obecnej koalicji, zwłaszcza kiedy Aleksander Kwaśniewski, to znaczy – razwiedczykowie – zdecydują się właśnie jego zatwierdzić na przywódcę chłopów polskich. W takiej sytuacji trzeba będzie tylko wymyślić jakieś nowe sposoby golenia małp bez przerywania im snu o potędze, ale takie rzeczy ustala się dyskretnie, bez żadnych „konferencji programowych”.

Wydaje się, że i lekarze zrozumieli, iż teraz, gdy Niemcy przeszły w Polsce na ręczne sterowanie, a tutejsza razwiedka włączyła się do akcji w całej rozciągłości, można nacisnąć bez zahamowań. Nie twierdzę oczywiście, że OZZL wszedł z razwiedką w jakąś konfidencję; co to, to nie. Po prostu zrozumiał, że „oto jest dzień, który dał nam Pan”.

Idiotyzm istniejącego modelu państwa jest oczywisty dla każdego myślącego człowieka, a w takiej sytuacji zorganizowanie w Polsce gwałtownych rozruchów, które zmusiłyby rząd do użycia broni, jest dla niemieckiej, czy rosyjskiej razwiedki zadaniem nader prostym i łatwym.

Lekarze zapowiadają składanie wypowiedzeń, jeśli subito nie dostaną potężnych podwyżek. W tej eskalacji żądań widzę cień nadziei na częściową przynajmniej zmianę modelu państwa. Przy wysokich wynagrodzeniach lekarzy, dla biurokracji zostanie już tak niewiele, że może ona uznać utrzymywanie dotychczasowego modelu ochrony zdrowia za nieopłacalny i zgodzi się na prywatyzację.

W tej sytuacji jedyną niewiadomą jest tylko to, która grupa społeczna zostanie wytypowana do obdarcia ze skóry. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że prawdopodobnie kierowcy.

Nasi okupanci doskonale czują, że jeśli już ktoś kupił sobie samochód, to – po pierwsze – pokazał, że ma jakieś pieniądze, a po drugie – że będzie jeździł, nawet za cenę odjęcia sobie od ust. Dlatego wszystkie dotychczasowe poszukiwania forsy, prowadziły naszych okupantów właśnie w stronę tej grupy społecznej, która z jednej strony łatwa jest do zidentyfikowania, ale z drugiej – niezorganizowana i dlatego pozbawiona wszelkiego politycznego wpływu.

Doszło do tego, że niektórzy ambicjonerzy postanowili na plecach kierowców przejść do historii. Po pomysłach konfiskowania samochodów za promille, po „podatku Religi”, przyszła kolej na troskę o zdrowie.

Doktor Hoc, poseł PiS z Koszalina, postanowił zasłużyć się Polsce nałożeniem na kierowców zakazu palenia we własnych samochodach, pod rygorem kar pieniężnych. Czy siostra przełożona nie za bardzo się rozdokazywała? Oj, hoc, hoc!


Stanisław Michalkiewicz

Długi Solidarności zaciągnięte u CIA na obalenie PRLu trzeba spłacić. To czego jeszcze chcecie aby wujek SAM ,który kiedyś wyłożył kasę jeszce teraz dopłacał do interesu? Zamieniliście jednego Pana na drugiego. To teraz zamknąć dziób i przyjmować z pokorą to co dają.

2007-06-01 18:06:37 www. money.pl
Amerykanie: Polacy nie zapłacą za tarczę antyrakietową

Ciekawe co i czy Pisał Pan gdy niejaka Łybacka (minister)
wyrzucała z lektury całego Sienkiewicza łacznie z nagodą
Nobla za Quo Vadis? Co pisał Pan gdy młody "wyzwolony"
w prgramie dla dzieci w TVP kilka lat temu nadawał dziatwie
adresy stron z ostrą homoseksualną pornografią? To były
według pana piekne czasy pewnie. Ja wolę wiecej ostroznosci. A czerwone torebki na paseczku to kupuj pan
swoim synom.

No i sprawdza się stara komunistyczna metoda mieszania społeczeństwu w głowach. Artykuł jest o negocjacjach , o ewentualnej niesuwerenności naszych decyzji. Jest zle i społeczeństwo o tym wie. Ale "ciemny lud " musi zapomnieć o rakietach , bo to bedzie sukces PiS-u . Więc daje się ludziom temat lektur. No i wojna gotowa . A negocjacje o rakietach trwają. Dyktat trwa. Już Amerykanie wiele razy dali dowód jak głęboko gdzieś mają inne Narody. Ile lat trwa okupacja japońskich wysp , poprzez istnienie na nich eksterytorialnych baz amerykańskich ? japończycy wojnę przegrali , a my musimy na siłę włazić do amerykanskiego du....ska . Cały sukces polskiej polityki zagranicznej sprowadzi się do tego , że Polak nic do gadania u siebie mieć nie będzie. Już drugiego papieża Polaka nie będzie. Nikt nie poderwie Narodu do walki , bo Wałęsa to przecież "Bolek". Tylko Kaczyńscy ze swoją chorą wyobraźnią o swiecie zafundują nam nową bolszewie. Cała nadzieja w pragmatycznych Czechach . Nie będzie radarów , nie bedzie rakiet w Polsce. Bo jakoś mnie nie uśmiecha się znowu ginąć z okrzykiem na ustach " za wolność Waszą " . Bo " Naszej "wolności to my sami upilnować nie potrafimy . Więcej rozumy drodzy Rodacy. Gdy jest szykowany jakiś syficzny interes , gdy Naród ma o nim nie wiedzieć , to rządzący dają temat zastepczy. Teraz lektury i fioletowy usypiacz dla dzieci. Jutro aborcja , marsze równości , a po cichu , śliniący się Prezydent i supererudyta Premier sięgają do gwiazd. Po trupach a dojdą. No bo w końcu czymś muszą zasłynąć .

Jakieś wielkie nieporozumienie, chyba. Przecież mowa o NEGOCJACJACH. Jak każdy wie, podczas negocjacji każda strona chce wytargować dla siebie najkorzystniejsze rozwiązanie, licząc na ustępstwa drugiej. Inicjatywa Missile Defense jest i tak wystarczająco droga, więc jak mogą starają się ograniczyć dodatkowe koszty. Po pierwsze zatem, zamiast w dyskrecji przygotować naszą linię od samego początku głośno trąbiliśmy, że chcemy tego i tamtego, jeszcze zanim wpłynęła oficjalna nota od Amerykanów. Przodował niestety b. min. Sikorski, którego poza tym b. cenię. No to musiało zdenerwować Sama Joe, który - przypomnijmy - ma na świecie znacznie więcej klientów podobnych do nas, którzy wyciągają rękę po prośbie, by nie powiedzieć dosadniej. Takie głośny żądania z polskiej strony mogą zachęcić innych klientów do podobnej śmiałości. Jeśli dadzą Polakom palec, to różni życzliwi będą chcieli wyrwać rękę. Przecież nie żyjemy w próżni, a inni mogą zaoferować Amerykanom znacznie ważniejsze punkty oparcia (ze strategicznego punktu widzenia), niż Polska. W odpowiedzi więc był zimny prysznic ze strony Amerykanów: stawiacie publicznie żądania, no to my na to odpowiadamy pokazaniem wam figi w nos. Może w efekcie negocjacji spotkamy się w połowie drogi. Biznes jest biznes, a w polityce nie ma sentymentów, o czym dobrze przekonał się nasz premier Mikołajczyk po tym, jak Roosevelt obiecał, że nie zostawimy was samych a następnie nie przyszedł z pomocą Powstaniu Warszawskiemu i ostatecznie oddał nas w Jałcie Stalinowi, bo zależało mu na poparciu Wujka Joe w wojnie z Japończykami. Morał: umacniajmy własną gospodarkę, by wykreowała wystarczający dochód narodowy, z czego będzie można sfinasować własne siły zbrojne na miarę wyzwań. Wtedy będziemy też bardziej interesującym sojusznikiem, o którego warto będzie zabiegać. Przypatrzmy się Japończykom, jak udało im się przeistoczyć z pokonanego wroga Ameryki w jednego z najważniejszych sprzymierzeńców USA.

I tak jesteśmy w lepszej sytuacji od braci Czechów. Oni za radar muszą od razu wybulić całą kasę, a my rakiety dostaniemy w komis. Zapłacimy po uzyciu, czyli po odpaleniu. To dobrze. Trzeba się będzie dobrze zastanowić, czy to, co nadlatuje jest warte tych odpalanych pieniędzy. Bo jak nie, to nie. Niech się martwi sąsiad.

postrzegania swiata jest nieco zaburzony. Negocjacje na poziomie : daj mi!, jak nie to zabieram zabawki sa medialne (tj wszyscy o tym pisza) ale malo skuteczne. Ku sprawiedliwosci (historycznej): mamy problem jako Polska - nigdy nie stworzylismy ani silnego mieszczanstwa ani silnej klasy sredniej, które przez swoj realizmu ucza powoli i pragmatycznie dochodzic do celu. Mamy za to szlachecko-katolicko hamletyzujaca sklocona zubozala inteligencje ('Nicea albo smierc', 'Przedmurz chrzscijanstwa') lub zawziete w swej panszczyznianej mentalnosci chlopstwo ('Sad sadem ale sprawiedliwosc musi byc po naszej stronie') traktujace Panstwo jak dziedzica - boi sie i nienawidzi, narzeka i lupi na kazdym kroku jak sie tylko dziedzic odwróci lub poczuje ze jest slaby. Jedynym wyjsciem jest przeedukowanie nowych pokolen (co sie dzieje obecnie glownie w Anglii i Irlandii) . Niestety na Ministra Edukacj zostal wyznaczony NarodowyTroglodyta na zlosc wyksztalciuchom i w ramach dzielenia lupów.