Tydzień temu miałem (nie)przyjemność jechać pociągiem. PKP beztrosko sprzedało więcej biletów niż miejsc w pociągu - niby nie dziwi, ale przenieśmy analogiczne zachowanie na grunt teatru, kina i okazuje się, że to jest problem - miejsca stojące jestem w stanie zaakceptować tylko żeby były tańsze. Poza tym syf i brud. Nie wyobrażam sobie przyjmować klientów przy brudnym biurku i sadzać ich na krześle z poprutym oparciem. Spóźnienie około 20 min. Cena bardzo niekonkurencyjna do samochodu - różnica około 15%.

Jestem wczesniejsza emerytka. Bylam urzednikiem w PKP. Mam 55 lat i ponoc bardzo mlodo wygladam. W pracy najczesciej robilismy na drutach , plotkowalismy i tym podobne. W pracy odpoczywalam , prawdziwa prace mialam dopiero w domu.

Żyjmy tak by pociągi się wykolejały ale żebyśmy to my się nie wykoleili społecznie (np. od alkoholu lub pieniędzy!).