Nie chcę kreować się na moderatora tej dyskusji, ale doceniając pańskie doświadczenie spytam ilu swoich asystentów wysłał Pan Profesor na budowę, która jest zresztą bardzo dobrym miejscem na edukację, zwłaszcza dla przyszłego nauczyciela. Ja sam wszystkiego, co przekazuję młodym nauczyłem się w elektrowniach i kopalniach, konstruując i zgłębiając normy. Dla technika nie ma innej drogi, ale ta droga na uczelniach jest już od dawana niewidoczna spod grubej warstwy szarej piany.

Panie Tomaszu2.
Zdaję sobie sprawę, że "radykalne" pomysły na zmiany nie są popularne w środowisku akademickim, co widać nawet w tej dyskusji. Na ewolucję był czas od 89 roku, jednak wtedy przedłużono dożywocia „tytularnym” powoływanym w stanie wojennym (w polityce analogicznie...). Dziś mamy tego konsekwencje - post socjalistyczna bylejakość oceniana przez pryzmat papierowych osiągnięć takiejże sprawozdawczości oraz ewentualnych cytowań.
Pana - jak widać wyżej - interesują raczej korporacyjne interesy akademików:
- Co i jak zlikwidować, kogo zatrudnić, jak uniknąć nepotyzmu? No i te nobilitujące tytuły i stopnie!
Przecież metody wprowadzania zmian są oczywiste i wynikają choćby z obecnej sytuacji prawnej uczelni. To możliwe jedynie jako proces, a nie rozróba, którą Pan sugeruje. Zresztą te mechanizmy już istnieją (zatrudnienia na 5 lat, oceny co 2 lata), ale nie przynoszą efektów i to właśnie z uwagi na niepokojące Pana zjawiska a i powszechny konformizm. Autonomiczne środowiskowo akademickie już wykazało, że nie jest zdolne do autoreformy, a przecież nominalnie składa się z elit!
Dlaczego nie nadmienia Pan chociaż o misji tego środowiska, o profesjonalizmie w kształceniu i jego rynkowym charakterze (wiedza to produkt i podlega obrotowi, więc i ocenie).
Już od paru lat młodzi zdolni i z charakterem jadą uczyć się za granicą. To dobrze, ale gdy jest to opcją a nie koniecznością dla myślących realnie o swej przyszłości.
A co do dyplomów, to "zapewniam Pana", że w dwustopniowym trybie kształcenia robienie dwóch dyplomów jest marnowaniem czasu i skrajnym przejawem braku wyobraźni pomysłodawców tej metody.
Dziękując za pański głos w tej spontanicznej (z braku innych) dyskusji życzę dobrego samopoczucia w pełnieniu misji nauczyciela akademickiego.
PS. Ciekawe na ilu senatach czy radach wydziałów toczą się podobne dyskusje…?

Żaba jest najaktywniejsza po zmierzchu, więc ma sobie kiedy popatrzeć na gwiazdy. Czy ma o nich pojecie- nie wiem , bo podczas prawie 30 lat pracy na uczelni nie miałem okazji się przekonać, choć miałem do czynienia z różnymi okazami i to po obu stronach tzw. katedry.
Nie chcę bez przyczyny burzyć marzeń młodzieży oraz dumy rodziców, ale tych lat i kasy nie odda Wam nikt!