Mi panstwo odbiera ok. 75% tego, co zarobie. I tak co miesiac wysupluje troche pieniedzy, zeby pomoc potrzebujacym. Gdybym nie byl tak rabowany, z checia oddawalbym wiecej.

podpisuję się czterema łapami po powyższym!!

problem w tym ze panstwo bedzie zmuszone oskubać pana do gołej życi na ten własnie bankrutujacy zus i krus za jakies 15, 20 lat

chyba ze zdazy pan uciec z kasa za granice i to tma gdzie nie będa siegać fiskalne macki naszego panstwa...

Za 15, 20 lat panstwo bedzie zmuszone do zlikwidowania ZUSu i KRUSu i zastapieniem tego innym systemem np. elektronicznym bez budynkow, ludzi itd.. Wkoncu emerytury moga wyplacac urzedy skarbowe bezposrednio ze Skarbu PAnstwa bez posrednictwa niezorganizowanych organizacji przestepczych (ZUSu i KRUSu). Jezeli panstwo bedzie chcialo mnie oskubac to sie stad wyniose i tyle.

Pojedż do USA i zobacz ile tam zabiorą ci podatków kochany
i spróbuj ich nie zapłacić. Al Capone spróbował....

Miło poznać krajana po swojskim słowie "rzyć". Ave et salutanat.

Do felietonu komentarz mam jeden.

Jest to bodaj czwarty wpis na forum Money.

Jedyny sprawiedliwy podatek osobisy to DOBROWOLNE POGŁÓWNE, ktorego zapłata dawałaby PRAWO GŁOSU.

Solidaryzm społeczny to gwarantowana przez państwo JEDNA STAWKA EMERYTURY dla wszystkich. Jak ktoś zechce więcej, to niech sam zaoszczędzi. Albo niech zapewni sobie odpowiednio liczebne potomstwo no i odpowiednio je wychowa.

Głosujmy na SKRAJNYCH LIBERAŁÓW. Nieważne, że osoba pana Korwina-Mikke jest przez niektórych widziana jak kaberet. Ważne jest, że gdy propozycja SKRAJNIE LIBERALNA uzyska choćbyy 5% głosów, to strach rzyć ściśnie zarówno Prawicowym Socjalistom (PiS) jak i lewicowym (SLD).

A Twój tatuś i mamusia jeszcze żyją? Pewnie też nie możesz się doczekać kiedy wymrą. Może byś wymyślił jakiś sposobik na przyspieszenie tego procesu. Taki wspanialy "inteligent" napewno coś znajdzie. Twój komentarz zachowałem sobie na pamiątkę aby go cytować gdzie się tylko da bo wiele mówi o polskich dorobkiwczach.

Szanowny Przedmówco, Pański bardzo mądry komentarz moim zdaniem stanowi doskonałe dopełnienie artykułu Pana Rafała Wójcikowskiego. Autor felietonu w krytycznym świetle nakreśla absurdalne działania naszej władzy, natomiast Pan w piękny sposób nakreślił mechanizmy, które stanowią źródło owych zjawisk. Teoretycznie niewiele możemy zrobić, kupczenie polityczne wciąż będzie trwało, więc moim zdaniem jedynym ratunkiem jest edukacja elektoratu. Niestety obawiam się, że nauka podstaw ekonomii i przedsiębiorczości nie zostanie masowo wdrożona do polskich szkół gdyż politycy utraciliby oręż w postaci kiełbasy wyborczej - nie podcina się gałęzi na której się siedzi. Obawiam się, że niestety do felietonu oraz naszych postów nie dostaną się ludzie, którym właśnie taka wiedza przydałaby się najbardziej. Dlatego jedyną drogą jest strategia małych kroczków - przekazujmy własne refleksje na forach internetowych, w Rodzinie i uczmy nasze dzieci samodzielnie myśleć i żyć w zgodzie z prawdą,
że w gospodarce i życiu nic nie jest za darmo, jeśli ktoś zyskuje, ktoś musi tracić i że, ideałem byłoby gdyby ten kto rzeczywiście pracuje, osiągnął więcej niż ten, który wyciąga rękę po efekty cudzej pracy (socjał). Każdy powinien wiedzieć, że w kapitaliźmie nie ma darmowych obiadów. Składam wyrazy szacunku dla obu Panów, felietony Pana Wójcikowskiego zawsze czytam z dużym zaciekawieniem i z reguły się z nimi zgadzam. Z podobnymi odczuciami przeczytałem post mojego Przedmówcy.

Zarabiać a nie pracować! - o ile wie Pan jaka w tym jest różnica... Bajki zaś o "pucybucie" dawno powinien Pan wsadzić sobie w .......... Przepraszam i pozdrawiam.

Analizując na zimno to, co robi Państwo w tzw. otoczeniu biznesu można wyprowadzić z tego wniosek, że Państwo Polskie preferuje dwa rodzaje biznesu, wielki biznes, najlepiej międzynarodowe korporacje, oraz tzw. firmy krzak służące do wyprowadzenia określonych sum pieniędzy w określnym czasie z wykorzystaniem wszelkich ku temu możliwości danych prawem oraz niesprawnością skorumpowanego aparatu państwowego. Dlaczego tak piszę ? To proste kogo stać na opłacenie armii prawników i doradców podatkowych po to aby zminimalizować ryzyko podatkowe ? Kogo stać na opłacenie armii prawników do toczenia długotrwałych sporów sądowych z fiskusem ? Kogo wreszcie stać aby zamrozić pokaźne często środki na czas sporów z fiskusem ? Czy stać na to Pana Sceptyka z jego jednoosbową firmą IT ? A może stać na to świętej pamięci firmę Pana Bbking ? Bynajmniej. Na to stać tylko wielkich, którzy mają konta bankowe spuchnięte od pieniędzy i tabun banków wokół siebie gotowych im pożyczyć następne. Czas się wreszcie obudzić Panowie. Temu krajowi nie są potrzebne jakieś gówniane firmy zakładane przez ludzi, ktorzy nie wiedzą co z sobą zrobić. Temu krajowi nie są potrzebni bogacący się obywatele bo takich jest trudno kontrolować, a jedyni, których bogactwo będzie tolerowane to management dużych koncernów i wielki biznes powiązany ze światem polityki oraz oczywiście sam świat polityki. Małe firmy są po to, żeby zakompleksieni urzędnicy skarbowi mieli kogo zgnoić, a dyspozycyjni prokuratorzy kogo wsadzić pod byle pretekstem. Małe firmy są wreszcie po to żeby skorumpowani urzędnicy mieli gdzie wymuszać swoje "dodatki" do poborów nomen omen płaconych również przez nas. Małe firmy są wreszcie po to żeby gdy trzeba kupić sobie przychylność kolejnej grupy emertytów, rencistów czy górników było komu zabrać. małe firmy natomiast nie są po to żeby im dać zwolnienia podatkowe czy rozszerzyć dla nich specjalne strefy ekonomiczne. Dlatego proszę pamiętać, że gdy SHARP czy inny PHILIPS zrobi fabrykę na 5 lat i zatrudni w niej 500 ludzi to dostanie zwolnienia, strefę i dotacje do każdego miejsca pracy w takiej czy innej formie. Natomiast gdy 500 osób postanowi wziąć sprawy w swoje ręce to jedyne co Państwo ma im do zaoferowania to szarpanie sięz ZUS-em, fiskusem, PiP-em, SANEPiD-em i tzw. wymiarem "sprawiedliwości". Na tym własnie polega "równość szans"
Co do tego czego należy uczyć swoich dzieci moja odpowiedź jest prosta: trzeba im uświadmić, że istnieje jeszcze świat poza obszarem pomiędzy Odrą, a Bugiem gdzie można żyć, pracować i bogacić się bez obawy, że komuś się to nie spodoba i że w gruncie rzeczy największym osiągnięciem tych tak zwanych przemian jest to, że można stąd wyjechać.