Cała neoliberalna doktryna opiera się na bzdurnym dogmacie, że inwestycje biorą się z oszczędności. Innymi słowy - jak się przestanie zabierać pieniądze "panom byznesmenom" to zaczną więcej inwestować i wszystkim będzie lepiej.

Tak się tylko głupio składa, że jedynym mechanizmem tworzenia oszczędności jest we współczesnej gospodarce kredyt bankowy bo tylko w ten sposób następuje pierwotna kreacja depozytów. Innymi słowy, gospodarka jest finansowana kreacją nowego pieniądza a zatem jedynym kryterium inwestycyjnym jest opłacalność przedsięwzięcia a nie dostępność środków na inwestycje.

No, ale żeby wiedzieć takie drobne szczególiki, trzeba poczytać coś innego niż brednie austriackich szamanów.

Argument z socjalnym sukcesem Szwecji podejrzany - Szwecja sprzedawała surowce nazistowskim Niemcom podczas II wojny światowej. Naziści płacili złotem zrabowanym w podbitych krajach. Szwecja z II wojny światowe wyszła bez szwanku, wzbogacona na handlu z nazistami. Problem złota nazistów w Szwecji nadal nie został rozliczony. Mają z czego finansować socjal w Szwecji, ale zasoby zgromadzone z II wojny powoli się kończą.

no znam niejedną firmę które padły... bo przyjdą zrobią tańsi pracownicy . Swoim starym się nie opłaca dac tych paru zła więcej. To i padli bo gwarancje, umowy etc.

Gamoń nie profesor.

Wielu z niżej piszących narzeka na pracodawców, kraj itd. Założenie spółki czy otwarcie działalności gospodarczej to max 1 miesiąc i... się zaczyna ZUS płacisz choć jeszcze nic nie zarobiłeś , no podatku jeszcze nie mam bo nie ma zysku. Jeśli jest księgowa lub księgowość to już płacisz. Jak wytrzymasz i ZNAJDZIESZ zamówienie to jest szansa, że będzie coś się kręcić, ale z zyskiem różnie bywa. Proste? Po co czekać na jakiegoś Kulczyka czy Krauzego (ten chyba jest skończony), zaczynajcie biznesy. No , ale część zapewne wyjedzie do rozwiniętych demokracji bez episkopatu w Senacie i będzie płacić np. 200 funtów za łóżko i cieszyć się jeśli np. angielski gentleman da zarobić no alternatywnie inny bauer za Odrą.

Zgadzam się, że pan profesor ma po prostu mocno lewicowe poglądy. Pewnie są różne miejsca, gdzie ludzi się źle traktuje, ale nie można tak uogólniać. Trzeba pamiętać, że na pracodawcy spoczywa nieporównywalnie więcej ryzyka i odpowiedzialności. Bez niego ludzie nie potrafiący sami sobie stworzyć miejsca pracy byliby tylko głodną masą. Im więcej odważnych tym lepiej dla wszystkich.
Z przeczytanych wcześniejszych (sporo niżej) komentarzy polecam najkonkretniejszy jest ten:
"Proponuję poczytać dane statystyczne. Grupa ludzi biednych w Polsce maleje a nie rośnie, rozwarstwienie społeczne w latach 90tych rosło, ale od kilku lat maleje, rozwarstwienie to jest mniejsze niż w krajach rozwiniętych (głównie dlatego, że nasi bogaci nie są aż tak bogaci, jak ci na zachodzie), poziom życia podnosi się, siła nabywcza przeciętnego Kowalskiego rośnie, poziom dochodu narodowego per capita rośnie (gdy przystępowaliśmy do UE wynosił poniżej 50% średniej UE, teraz wynosi ca.70%), średnia pensja nie jest już 15 razy mniejsza niż na zachodzie, a 3 - 5 razy mniejsza w zależności od kraju porównania itd. itd.. We wszystkich wskaźnikach, również dotyczących życia zwykłych ludzi zmniejsza się dystans do najlepiej rozwiniętych. Ale ja mam wrażenie, że jak niektórzy wiedzą swoje, to nic tego nie zmieni." Nic dodać nic ująć.

Całkowicie się z Panem Profesorem zgadzam. Mam wyższe wykształcenie i obserwowałam, pracując w korporacji te zjawiska upokarzania i odczłowieczania za samodzielne wyrażanie myśli. Zjawisko te stało się już dominujące od 2008 roku, kiedy to związki zawodowe w pracy dały się rozbić i podzielić. Ta firma o której piszę to PKN ORLEN

pracodawca stosuje mobing zastrazanie ze na twoje miejsce przyjdzie wielu innych pracownicy wykonuja 3 etaty bo tak chce //pan// wladca bron boze zachoruj wtedy urlop nie l-4a gdy zachoruje dziecko lecisz na bruk to jest polska

to wystarczy za komentarz ; " Na razie zauważam jedynie, że neoliberalne pranie mózgów, jakie nam zafundowano, spowodowało, iż szukamy rozwiązań wciąż tam, gdzie ich nie ma.

Przykład?

Prywatyzacja Poczty Polskiej. Zamiast tę instytucję naprawiać, aby mogła być chlubą państwa, tak jak ma to miejsce gdzie indziej na świecie, dążymy do tego, aby się jej pozbyć. I tak wygląda naprawianie państwa u nas. Polega ono na jego okrawaniu, faktycznej autolikwidacji. To droga donikąd. Im wcześniej to sobie uświadomimy, tym lepiej. "