Dyskusja u pana prezydenta z tuzami polskiej ekonomii o OFE, obaliła wiele mitów produkowanych i rozpowszechnianych przez neoliberałów i środowiska instytucji finansowych , które na tym zarabiały. Pokazuje także i niekonsekwencje niektórych wypowiedzi. Po pierwsze , za zabezpieczenie społeczne w postaci świadczenia emerytalnego na wiek poprodukcyjny konstytucyjnie odpowiada państwo. Zatem wszystko co w tej mierze to państwo czyni jest sposobem na realizacje tego konstytucyjnego obowiązku a wszystkie środki na ten cel gromadzone w postaci "daniny społecznej" od osób pracujących stanowią własność tego państwa i ono w imieniu obywateli ma prawo i obowiązek tymi środkami zarządzać. Zatem ani środki w ZUS-ie ani II filar w OFE , nigdy nie były i nie będą prywatna własnością obywateli bo są to środki społeczne a ich gromadzenie ma charakter obowiązkowy. Inaczej sprawa wygląda z III filarem, który jest dobrowolny a gromadzone tam środki są indywidualną własnością wpłacających i jest to forma indywidualnego doubezpieczenia się w celu uzyskania dodatkowego świadczenia na starość. Mylenie tych dwóch filarów i ich różnych charakterów własności było widoczne i w dyskusji u prezydenta , gdzie jeden z dyskutantów powiedział ,że w przypadku zlikwidowania OFE zgromadzone tam środki można byłoby przerobić na III filar. Otóż panie profesorze nie można , bo byłaby to największa kradzież ery nowożytnej gdzie publiczne środki z daniny społecznej byłyby rozdane prywatnym osobom na ich prywatne konta emerytalne. Jeżeli już do likwidacji OFE dojdzie , a sądzę że tak i tu myślenie pana min. Boniego nic w temacie nie zmieni, to środki tam zgromadzone powinny być logicznie rzecz biorąc zagospodarowane inaczej. Ta ich część która jest sfinansowana obligacjami skarbu państwa powinna do państwa powrócić i ta część tych obligacji powinna zostać umorzona. Środki w postaci innych papierów wartościowych powinny wrócić do ZUS i posłużyć na bieżące finansowani wypłat świadczeń dla obywateli , co odciąży budżet państwa z dotacji w tym zakresie. Kolejny mit polega na tym że koniecznie musimy mieć część kapitałową w systemie emerytalnym. Otóż wcale nie musimy , kapitałowe jest dodatkowe prywatne i dobrowolne doubezpieczenie i tylko tyle. Na kapitałową część zabezpieczenia społecznego nas nie stać , bo mogłaby ona być tworzona z nadwyżek budżetowych ale na to jak wiemy się nie zanosi. Budowanie takiego systemu z długów niczemu nie służy i jest wcale nie potrzebne oraz prowadzi do powstania spirali zadłużenia i w konsekwencji do bankructwa państwa. Pomysły np. pana Balcerowicza , żeby to zadanie finansować z wpływów z prywatyzacji były głupie od początku, bo było wiadomo ,że prywatyzacja się kiedyś skończy a potrzeby w tym zakresie będą rosły. Próba szukania pieniędzy na zasypywanie tak utworzonej dziury budżetowej w kieszeniach i tak biednych obywateli jest może zgodne z jego ideologią monetaryzmu ale ekonomicznie i społecznie jest bez sensu. Mają rację przedstawiciele UE ,że dług tak generowany jest długiem i inaczej traktować go nie wolno, skoro państwo jego istnienie potwierdza i gwarantuje emitowaniem własnych obligacji. Całe szczęście że jesteśmy w UE i jest ktoś kto naszą głupotę w tym względzie hamuje. Zadaje się nam proste pytanie i słusznie; SKORO NIE MACIE PIENIĘDZY , TO PO CO TAKI SYSTEM WPROWADZILIŚCIE , KTÓRY PRODUKUJE WAM DŁUGI?- taki system nie był i nie jest Polsce potrzeby , nie chcą go dużo bogatsi od nas. Przecież w Polsce , co prawda w PRL ale to też było państwo, istniał bardzo dobry dla społeczeństwa system emerytalny, to dlaczego go zmieniano? Otóż był to system dobry dla ludu ale zły dla kapitalistów i jak tylko socjalizm się zawalił i do władzy przyszła nowa fala "reformatorów" to chodziło o to żeby, ich zdaniem, rozdęte i nadmierne świadczenia socjalne i opiekuńcze państwa przyciąć przynajmniej o połowę aby nowa fala polskich kapitalistów nie musiała składać się na tak duże świadczenia dla obywateli. Na pierwszy ogień poszły emerytury i wymyślono zmianę systemu łamiąc wszystkie ludzkie i boskie prawa nabyte i stanowione. Zrezygnowano z zasady zdefiniowanego świadczenia na rzecz zdefiniowanej składki. Co to w istocie oznacza - znaczy to ,że państwo wycofuje się z konstytucyjnego obowiązku zabezpieczenia społecznego obywateli i gwarancji w tym zakresie i obowiązek ten przenosi na obywatela. Inaczej mówiąc państwo obywatelowi nic nie gwarantuje a obywatel na starość będzie miał tyle ile sobie sam wypracuje, czyli mało, zważywszy że większość otrzymuje płacę minimalną lub bliską niej, albo przez lata nie pracuje nigdzie z powodu dużego bezrobocia. Taką zmianę tego systemu pan prezydent w swym wystąpieniu na podsumowanie dyskusji uznał za największe osiągnięcie nowej postsolidarnościowej władzy w ciągu ostatnich 20 lat. Pojawił się też w dyskusji kolejny rozdźwięk, bo niektórzy mówcy podkreślali , że konieczne jest wydłużanie wieku emerytalnego, co w warunkach długotrwałego i strukturalnego bezrobocia, musi pr