Jak była wojna to się skończyła i przesiedlono tych co przeżyli. Nie było zaopatrzenia, więc prawie każdy coś hodował. A jak przyszła pora to trzeba było zabić i oprawić. Byli tacy, którzy mówili, że zabić nie mogą nawet gołębia, ale jedli, bo jakie było wyjście. Minęło trochę i dzisiaj nawet jak ktoś wie, że świeże mięso jest zdrowsze od pięcioletniej mrożonki w konserwie, to o tym, że zabił wyhodowane na ogródku nie powie nikomu. A karpia nie należy zabijać przy kliencie, po co ma widzieć, że świeży. A w kiełbasie same dodatki z chemią w tle. Nawet się to bada, znajduje padlinę, koninę, szczurzynę i wszyscy jedzą dalej, bo żyjemy coraz dłużej. Ta chemia przedłuża. Dlaczego zabicie tego konkretnego gołębia to takie zło? Dlatego, że zabił, aby zabić, a o zjedzeniu z głodu mowy nie było. A cała hipokryzja wróci, jak ten chłopak wyjdzie z więzienia zresocjalizowany i znajdzie pracę w przemysłowej rzeźni w oddziale ubojni, bo ciągle ludzie jedzą zwierzęta. I jest to podstwowe źródło niezbędnego białka.