Już w 1998 roku, gdy ustalano zadania powiatów a potem ich liczbę i dochody wiadomym było, że powiat powinien mieć niemniej niż 300 tys. mieszkańców i, że powinno ich być mniej niż było w 1975 roku, gdy Gierek likwidował ówczesne powiaty, które wtedy ubezwłasnowolniały gminy i 17 województw, w których była realna władza terenowa a wprowadził bardziej samodzielne po względem planistycznym i wykonawczym gminy i 49 województw. Wtedy powiatów było 208. W 1998 roku wprowadzono ich na mapę Polski ponad 300 w tym najmniejszy powiat SEJNY LICZĄCY 21 TYS. mieszkańców z siedzibą władz powiatowych w 5 tyś. Miasteczku Sejny. Przeciętny powiat liczył około 90 tys. mieszkańców i nie mógł z własnych dochodów pokryć nawet kosztów utrzymania swojej administracji samorządowej. Za to zarządy takich mikro powiatów powstały w składach 6 osobowych z pensjami maksymalnymi, na jakie pozwalała ustawa. Dziś powiatów jest jeszcze o kilka więcej i wciąż są siły chcące dzielić powiaty na jeszcze mniejsze, bo wtedy byłoby więcej stanowisk starostów i członków zarządów do obsadzenia. Struktura powiatów małych jest kosztowna i nieefektywna. W 38 milionowym narodzie w 21 wieku, gdy większość spraw obywatel powinien załatwiać drogą korespondencyjną elektroniczną a nie przez osobisty pobyt w urzędzie nie powinno być więcej jak 150 powiatów, czyli wszystkie małe powiaty powinny zostać połączone z sąsiednimi lub gdy są tak dziwnie złożone na mapie jak np. powiat Rybnicki w województwie śląskim, którego gminy nawet ze sobą nie graniczą powiaty takie powinny być zlikwidowane a gminy włączone do powiatów sąsiednich stanowiących silniejsze i sprawniejsze ośrodki gospodarcze i edukacyjno lecznicze, bo wszak podstawową funkcją powiatów jest organizowanie służby zdrowia, szkolnictwa ponad gimnazjalnego i utrzymywanie dróg. Wydawanie praw jazdy i rejestracja pojazdów to wszak margines administracyjny istotne jest natomiast działanie Powiatowych Urzędów Pracy, które powinny być silniejsze merytorycznie a mniej liczne. Ale jak już w 1513 roku napisał Machiavelli; "pamiętać należy, że nie ma nic trudniejszego od planowania, nic bardziej niepewnego od sukcesu, nic niebezpieczniejszego do opanowania jak tworzenie nowego porządku rzeczy, bowiem ten, kto podejmie próbę doświadczy nienawiści wszystkich tych, którzy mogliby odnosić korzyści z przetrwania starych instytucji." A jeżeli połowa starostów, wicestarostów i członków zarządów powiatów oraz skarbników i sekretarzy oraz około 30 % urzędników po redukcji ilości powiatów okazałaby się zbędna zaś pozostali za 20% podwyżki płac mieliby o około 50 % więcej obowiązków zmuszających ich do pracy przez całe 8 godzin nie jak teraz przez 4 to wiadomo, że ta ilość kilkunastu tysięcy osób będzie podburzać, kogo tylko się da i używać wszelkich najbardziej kłamliwych argumentów, aby zachować swoje dotychczasowe korzyści z istnienia tak niepotrzebnie rozdrobnionej a przez to kosztownej dla podatników administracji powiatowej. Której po pokryciu kosztów swojego utrzymania brak pieniędzy na remonty dróg na doposażenie szpitali i szkół i na to wszystko, co należy się społeczeństwu za jego podatki.