Mój szwagier cierpi na miażdżycę tętnic,17 lat temu miał operację na nogę, po tym czasie choroba znów dała o sobie znać w postaci tętniaka w pachwinie. Wezwano karetkę, która zawiozła go do Rzeszowskiego szpitala.
Wykonano zabieg, który miał udrożnić tętnicę w tym celu wykonano 3 nacięcia na stopie, która niestety już nie była ukrwiona i po 3 dniach wypisano ze szpitala. Okazało się, że nie udało się udrożnić tętnicy i stopa zrobiła się czerwona i zaczęła puchnąć. Po wizycie kontrolnej w tejże placówce lekarz stwierdził, że nogę trzeba amputować bo wdała się SEPSA !!
Potwierdzam również to, że personel tego szpitala klnie podczas zabiegów operacyjnych nie zważając na pacjenta i tylko czekają wszyscy aż dostaną w łapę.
Na szczęście szwagrowi życie i nogę uratował szpital w Lublinie i przeprowadził operację, która była bardzo ryzykowna. Teraz po około 4 miesiącach leczenia i ubytku prawie 80% stopy szwagier(78 lat) wraca do zdrowia i może chodzić na własnych nogach. Dodam, że w lutym b.r., szwagier przeszedł trzeci zawał, być może dlatego, że bardzo się martwił grożącą mu utratą nogi.
Co możemy zrobić w tej sytuacji? Jak ukarać winnych, którzy doprowadzili do krytycznego stanu pacjenta i kosztownego leczenia?