Nie wiem o co się martwicie. Kennedyego np. zabił jakiś Oswald i tyle... Tak ma być i koniec dywagacji światowa "hołoto".

Generał w stanie spoczynku mógł podlegać np. presjii własnego ego, emocjom kogoś kto nie ma już znaczenia, i nie może już nikogo ustawić, nie liczy się. Z trochę wyższych pagórków władzy i salonów trafił do pustki własnego smutnego świata czterech ścian. Uświadomienie, że całe życie poświęcone dla "baczność, spocznij" plus "polityka" to o kant d roztrzaść. Czcicieli bałwanów, nawet tych bardzo napompowanych, takich jak "moja religia", "moja ojczyzna", "moja armia", "mój zawód", "moja firma", "moja rodzina" (że nie wspomnę o takich jak "moje pieniądze", "moja kariera", "mój samochód", czy nawet "mój laptop" lub "mój telefon"), czeka taki sam los. Po latach i energii (czasami olbrzymiej) poświęconej na zdobycie i kultywację swego "ach, och", tego "to jest to!", przychodzi refleksja, że ominęło się coś ważniejszego, że czas uciekł, a ja dobrowolnie, bo sobie coś wkręciłem, albo pozwoliłem na to, zasilałem najcenniejszym kosztem "układ" który na sam koniec kopnął mnie w "d", zapomniał o mnie, nie ma już potrzeby, więc i nie chce mnie znać, bateryjka się zużyła i do kosza, zbędny balast, już są nowi "celebryci", nowa energia z której można ssać, narkotyk "speed & fun". Musi być "speed", bo przy wolniejszej jeździe można zauważyć niewygodne rzeczy, np. trupy na poboczu, a "fun", aby wypchać z umysłu myślenie refleksyjne, aby nie powstało pytanie "Czy aby to kwikające i porykujące stado w dobrym kierunku biegnie?".

"Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?" BT, M16.26

"Najwyższy Osobowy Bóg rzekł: O Partho, kiedy człowiek porzuca wszelkiego rodzaju pragnienia zmysłowe, których źródłem są wytwory umysłu, i gdy jego umysł – oczyszczony w ten sposób – znajduje zadowolenie w duszy jedynie, wtedy mówi się, że osiągnął on czystą świadomość transcendentalną.
Czyj umysł pozostaje niewzruszonym nawet wobec trzech rodzajów nieszczęść, kto nie unosi się szczęściem i kto wolny jest od przywiązań, strachu i złości, ten nazywany jest mędrcem o zrównoważonym umyśle.
Kto w tym materialnym świecie pozostaje niewzruszonym wobec spotykającego go dobra i zła, nie wychwalając go ani też nie okazując wzgardy, ten mocno usytuowany jest w doskonałej wiedzy.

Zmysły są tak mocne i impulsywne, o Arjuno, że gwałtem porywają nawet umysł człowieka, który posiadł wnikliwą wiedzę, i który usiłuje je kontrolować.
Osoba kontemplująca przedmioty zmysłów rozwija przywiązanie do nich. Z takiego przywiązania rodzi się pożądanie, a z pożądania pochodzi złość.
Ze złości powstaje złudzenie, a ze złudzenia chaos w pamięci. Kiedy w pamięci panuje chaos, zanika inteligencja, a kiedy inteligencja zostaje stracona, upada się z powrotem w materialne bajoro.

Jednak osoba wolna od przywiązania i niechęci, która – poprzez przestrzeganie ustalonych zasad wolności – potrafi kontrolować swoje zmysły, może osiągnąć całkowitą łaskę Pana.
Dla osoby tak usatysfakcjonowanej (w świadomości Kryszny) nie istnieją już dłużej trojakie nieszczęścia tego materialnego świata. Inteligencja tego, kto jest w takiej szczęśliwej świadomości, wkrótce staje się zrównoważona." BG, R2