Głupia wyliczanka, tak jak kilka lat temu pewna marka samochodów angielskich osiągnęła w ciągu roku 100% - towy wzrost sprzedaży. Wskaźnik bardzo wysoki, wydawałoby się, że to sukces. Tylko, że poprzedniego roku sprzedali 1 samochód, a w następnym 2 samochody. Ot i całe sukcesy statystyczne polskiej gospodarki styropianowej.

Zaś skrajne obniżenie progu podatkowego Panie Ministrze Szczurek , to też nie jest KONTRYBUCJĄ DLA CARA.Dlaczego młodzi opuszczają tereny nadwiślańskie , bo przetrenowaliście Polskę będąc poniżej Azji i Afryki.

Dane przedstawione w artykule są swego rodzaju manipulacją. Operowanie procentami przy takich zestawieniach mija się z celem jeśli zależy komuś na rzetelnym przedstawieniu danych. Nie można na podstawie procent porównać czy w Polsce podatki są niskie czy wysokie. To, że stanowią ok 35% PKB nie oznacza tak na prawdę niczego. Nie wiadomo czy wpływy z podatków w wysokości 1/3 PKB są dobre czy złe. Można przyjąć, że dobre bo wygląda to tak jakby Polska nie żyła z podatków tylko z usług, przemysłu, eksportu itd. Ale z drugiej strony, może to oznaczać wieczny niedobór w kasie państwowej ze względu na niewystarczające wpływy z podatków przez co brak pieniędzy na inwestycje stricte publiczne czy ich utrzymanie. W takich zestawieniach należy posługiwać się suchymi danymi w postaci kwot brutto/netto we wspólnej walucie. Wtedy każdy kto czyta widzi różnicę i może sobie to zinterpretować. Po procentach nie widać zupełnie nic. Przykład - Jan jest inżynierem, projektuje mosty i pracuje w firmie X, jego zarobki przez 10 lat wzrosły o 15%. Michał też jest inżynierem i projektuje mosty, pracuje w firmie Y, jego zarobki przez 10 lat wzrosły o 70%. Czy to oznacza, że firma Y płaci swoim pracownikom więcej? Jak popatrzymy na to, że Jan na początku swojej pracy zarabił 7 tysięcy, a Michał 4 to zrozumiemy że nie. A procent wydawał się taki obiecujący...

Ludzie wpisujcie sie jak jest w kraju w którym obecnie mieszkacie.
NORWEGIA jest na 4 miejscu ale jakoś nikt nie napisał że tu jest pobierany tylko podatek ... żadnego dodatkowego ZUS, ubezpieczenia itd. na koniec roku dostajesz informacje ile z tego co zabrali przeznaczyli na zdrowotne itd.
A podatek jest uzależniony od wysokosci zarobków.
2 progi z tego co wiem "do 35%" przy zarobkach do 500000 NOK (ok. 220000zł brutto rocznie) jednak jak widzicie jest napisane do 35% bo jak koles zalozy sobie firme i zarobi 100k NOK to zaplaci 20%, 150k NOK 24% itd. A główny przychód podatkowy stanowią BOGACI (50%), a nie ludzie którzy zarabiają najmniej.

To nie jest tak, że w Polsce są niskie podatki, tylko średnio wychodzą niskie, bo część firm ich nie płaci korzystając ze zwolnień i transferów zysków do firmy matki, a część firm i ich pracowników funkcjonuje w szarej strefie. Pozostali muszą płacić za wszystkich, a to już nie jest mało.

propaganda sukcesu przed wyborami nawet tutaj!

jakiś absurd. co ma % PKB pokrywany z podatków do realnej wysokości podatków jakie płacimy? dlaczego w tych wyliczeniach nie bierze się pod uwagę akcyzy na paliwo, alkohol, tytoń i inne. to przecież też jest podatek. przy zarobkach 10 000 zł brutto, pracodawca oddając składki pracownicze, wypłaca defakto coś między 12000-13000 zł, pracownik natomiast, netto na rękę dostaje z tego około 6000-7000 zł. nie trzeba kalkulatora, żeby zobaczyć te prawie 50% obciążeń podatkowych!!!!!!!!

W USA zarabia się w konkretnej liczbie konkretnej waluty, podobnie w Finlandii, Grecji i Lesoto. I w Polsce też. I nie są tą walutą procenty, którymi uparcie analitycy finansowi udowadniają, że jest bardzo źle/jest bardzo dobrze - w zależności od tego, kto i za ile pyta. Trzydzieści procent od 1800 PLN brutto to dużo, czy mało? Dwadzieścia pięć procent od 6000 USD to dużo, czy mało? Będąc w USA zauważyłem, że KAŻDY, który coś potrafi robić i to robi - żyje sobie spokojnie i - w porównaniu do standardów w Polsce - dostatnio. Mam na myśli prostych robotników, mechaników, sprzedawców, a nie rekinów finansowych i prezesów wielkich korporacji. Każdy kto w Polsce coś umie robić - najczęściej lepiej, niż ten w USA i robi tego więcej i dłużej - ledwie wiąże koniec z końcem i to wcale nie przysłowiowo. Polska stała się kolejnym Chile z czasów Pinocheta a i cała historia ostatnich 25 lat pokazuje zadziwiające podobieństwo do modelu terapii szokowej Chicago Boys i tego wątpliwego autoramentu geniusza-noblisty Miltona Friedmana. Nie widzicie tego naprawdę?