pracownik mający na utrzymaniu żonę wychowującą małe dziecko otrzymujący w 2010 roku minimalne wynagrodzenie (1317 zł brutto), zasiłek na dziecko (68 zł) i zwrot podatku (ulga na dziecko 50 zł), może zapewnić swojej rodzinie życie tylko na poziomie minimum egzystencji.


Z tego co pamiętam to koszt wypłaty pensji urzędnikom pomocy społecznej we Wrocławiu to aż połowa budżetu tej instytucji. Jeśli podobnie jest z wszystkimi zasiłkami to zamiast 68 zł ulgi na dziecko ten człowiek mógłby dostać 120 zł mniej do zapłaty w podatkach, gdyby tylko zwolnić urzędników odpowiedzialnych za naliczanie kontrolę i wypłacanie tego zasiłku, ale zgadnijcie co? To zlikwidowałoby miejsca pracy wielu znajomym polityków dlatego nigdy nie zostanie wprowadzone.

Kiedy jest dzień wolności podatkowej? Gdzieś pod koniec czerwca. Co to znaczy? Że przez pół roku ten pracownik haruje na państwo, które za jego pieniądze zatrudnia tysiące urzędników od zasiłków, dopłat, zwrotów, refinansowań, refundacji składek, realizacji programów rodzina na swoim, buduje stadiony, finansuje Małysza i Kowalczyk, dopłaca do nierentowności PKP i całych hord cwaniaków zatrudnionych tam po znajomości w dziesiątkach spółek, które powstały z jednego przedsiębiorstwa tylko po to by namnożyć stołki prezesów, zarządów, rad. Z tych pieniędzy państwo organizuje ochronę dla Poczty Polskiej, w której NIK już całe lata temu zauważył olbrzymi przerost kadry kierowniczej. Dziś normalne firmy prywatne muszą do listów doklejać metalowe blachy, żeby móc omijać ustanowiony przez państwo monopol Poczty Polskiej ustanowiony w celu ochrony tych kadr kierowniczych przed zwolnieniem.

Dlaczego polityk PO tak chętnie sięga do kieszeni przedsiębiorców? - bo wie że oni poradzą sobie. Kupią nowe komputery, maszyny i zastąpią nimi pracowników. Utrzymają poziom wpływów podatkowych do kasy państwa jednocześnie w wyniku podniesienia płacy minimalnej zwolnią mnóstwo ludzi, którzy biedni i zdesperowani staną się zapleczem politycznym dla populistycznych partii i związków zawodowych takich jak PO i "Solidarność"

Aby tylko przetrwać tą falę próśb do wyborów, a potem 4 lata życia jak na urlopie - haratanie gały zamiast posiedzeń sejmowych, raz na tydzień proste przemówienie dla ludu o tym, że już jest bardzo dobrze a będzie jeszcze lepiej, kilka uśmiechów od podstarzałego Tomczykiewicza, który odwiedza salony piękności częściej niż Pamela Anderson i to już cały pomysł na utrzymanie koryta.