Dobrym obyczajem jest i winno być - niestety nie ma to zastosowania w Polsce - że spraw krajowych, zwłaszcza o takim ciężarze gatunkowym, nie załatwia się i nie komentuje za granicą.
Pan Premier ma prawo - jak każdy obywatel - do kategoryczności sądów. Musi jednak przyjąć zarazem do wiadomości i świadomości że wobec Niego i Jego ekipy historia i ocena może być równie pryncypialna i surowa.
Historia, współcześni i potomni nie zastosują taryfy ulgowej za brak kompetencji, determinizmu, arogancję władzy, nieudolność w wielu sferach rządzenia procesami społecznymi, tolerowanie przejawów nepotyzmu, wreszcie za zmarnowane szanse oraz pseudo reformy społeczne antagonizujące de facto społeczeństwo.
Casus ACTA winien być ostatnim sygnałem i swoistym memento dla rządzącej partiokracji i osobiście Pana Premiera.
Z kategorycznością w ocenach Pana Premiera sugerowałbym większą powściągliwość. Nie wiadomo bowiem co czeka Polskę do końca kadencji, jaki kierunek przyjmie narastająca społeczna frustracja i niezadowolenie. Wcale niewykluczoną jest sytuacja wybuchu społecznego niezadowolenia, która oby nie nastąpiła w niekotrolowany, nie demokratyczny sposób.
Szerzej na temat polskiej partiokracji i patologii procesów rządzenia na:

frankofil-francja-przede-wszystkim.blogspot.com