880 mln zł - pieniądze bezpowrotnie zmarnowane, ale kto utnie gałąź, na której siedzi? Telewizja publiczna jest partii potrzebna jako polityczne zaplecze, tuba propagandowa, przechowalnia partyjnych towarzyszy i źródło stołków dla politruków, komisarzy i ich rodzin, czy nawet jak pokazuje ostani przykład - komsomołców.