Jeszcze gorzej będzie z tymi, co wpakowali się w straty radośnie inwestując w łupki w Stanach, czy zasoby podmorskie, o czym traktuje powyższy artykuł, których eksploatacja jest znacznie droższa, nie licząc ogromnych strat wyrządzanych środowisku, jak katastrofa w Zatoce Meksykańskiej, której skutki cały czas trwają, oraz zatrucie zasobów wody pitnej rakotwórczymi chemikaliami, czy koszty zniszczonych dróg przez wożenie ogromnych ilości piasku i wody, czego nikt jakoś nie liczy, co teraz OPEC, którym rządzi Arabia Saudyjska, do spółki z Rosją likwidują.

Podobnie było w 1986 roku, kiedy Arabia Saudyjska spowodowała załamanie cen ropy, po którym koncerny naftowe Stanów przez ćwierć wieku wychodziły ze strat.
Tym razem skala strat będzie większa, bo nakładają się one na te, jakie nadal są ukrywane po ostatnim kryzysie rynku nieruchomości i kredytów, drukiem rekordowych długów bez pokrycia, co prowadzi do nieuchronnego bankructwa całego systemu finansowego.
Załamanie gospodarki globalnej i popytu widać po wszystkich danych od dawna, czy deflacji, pomimo prób podtrzymywania wzrostu zerowymi stopami % i stymulacjami i różnego rodzaju gwarancjami, które w ostatnich latach sięgnęły 50 bilionów $, co doprowadziło tylko do coraz większego marnotrawstwa sił i środków, jeszcze mocniej ograniczając przyszły popyt, czego skutki teraz widzimy, a najlepszym przykładem jest Japonia.

Manipulacje rynkami finansowymi przez banki centralne pieniądzem bez pokrycia nie mogą trwać w nieskończoność, bo powodują coraz większe szkody i straty coraz większym długiem, którego biedniejące społeczeństwa nie mają czym spłacić, co widzimy już po 50% bezrobociu wśród młodych w wielu krajach podobno wysoko rozwiniętych i załamaniu systemów emerytalnych czy ochrony zdrowia, co widać w Polsce, co ukrywa się wydłużaniem wieku emerytalnego, wcześniejszym wysyłaniem dzieci do szkoły, zabraniem pieniędzy z OFE i rosnącej katastrofie służby zdrowia, demograficznej, czy przymusowej emigracji 3 mln ludzi za chlebem.