Badania, które można wrzucić do rynsztoku - nic nie wnoszą.
Pracodawcy wymagają niejednokrotnie tak specjalistycznych umiejętności lub wiedzy w wąskiej dziedzinie, które można zdobyć jedynie w tych firmach lub u konkurencji. Pracownik nie posiądzie tych kwalifikacji ani w szkole średniej, ani w szkole wyższej ani na praktykach. Taka jest prawda

A gdzie i kto ma ich kształcić? Przez ostatnie dekady ambicją większości rodzin było wykierowanie potomków na managerów, ekonomistów, psychologów itp. Może to i racja skoro poziom szkolnictwa technicznego i przedmiotów ścisłych jest żenujący.
Absolwent uczelni technicznej -gdzie wśród kadry brak "techników i inżynierów" bo rację bytu mają tylko tzw. "naukawcy " - uczy się zawodu po studiach od innych pracowników firmy, gdzie dostał pracę w zawodzie- jak miał szczęście. Obecnie licencjat inżynierski deprecjonuje ten tytuł zawodowy.
Profesura w swej znacznej części pozbawiana jest etyki niezbędnej do pełnienia przypisanej jej roli zawodowej (mistrz) i społecznej (autorytet). Kształci nie mając praktyki ani kwalifikacji oraz metod do prowadzenia nauczania zawodowego. Na uczelniach zamiast kształcić elity niezbędne do kierowania krajem "przerabia się" masy.
Odbiciem chorej politechniki jest chore technikum i zawodówka (są jeszcze?). W tej sytuacji samouctwo i nieprofesjonalizm staje się cechą narodową, co wielu pasuje, bo w końcu każdy Polak swoje wie i to lepiej od innych!