A co z odwołaniem Kopacz? Przecież to ona odpowiada za ustawę refundacyjną i to ona powinna ponieść jej konsekwencje. Cel wg zapewnień samej Kopacz był szczytny t.j. ukrócenie szarogęszenia się na naszym rynku farmaceutycznych koncernów, bo przecież my, biedni Polacy, płacimy (ponoć) za leki więcej niż płacą ludzie na Zachodzie. I wtedy taką ustawę należałoby zrozumieć i tylko jej przyklasnąć, ale co z zamierzeń wyszło? Czy ten cel to miała być jedynie ściema, która miała ukryć fakt, że kasa NFZ świeci pustkami? Każde działanie, które spowodowałoby spadek cen leków należałoby poprzeć. Byleby oczywiście miało ręce i nogi i nie pogarszało stanu zdrowia pacjenta.

Odrzucenie wniosku to nie ocena merytoryczna, to wyłącznie sejmowa arytmetyka.
Pewnie przyjdzie jeszcze jakiś czas poczekać, może nawet do kolejnych zarządzonych w normalnym trybie wyborów, ale sekwencja zdarzeń jest dla koalicji zabójcza: lista leków - składka zdrowotna - emerytury - ACTA.
W wymiarze symbolicznym, to przede wszystkim klęska formacji politycznej, która chce uchodzić za liberalna: Platformy Omnipotencji [PO].
Jej lider i Premier deklaruje że nie będzie rozmawiał pod szantażem. Jej Minister deklaruje konsultacje społeczne, po podpisaniu dokumentu, przyznając się niechętnie, że konsultacje przeprowadzono jedynie z beneficjentami dokumentu [ACTA].
Rzecznik Rządu - który winien być szczególnie wrażliwy na reputację, protesty społeczne odbiera i ocenia jako wzrost zainteresowania.
Można odnieść wrażenie, że jest to melanż kpiny z arogancją. Ale spokojnie, na szczęście na tym świecie nic nie trwa wiecznie. Szybciej czy póżniej - oby demokratycznie - naród wyrazi opinię w tej sprawie i oceni rządzących - kartka wyborczą.

Szerzej na temat polskiej partiokracji na:

frankofil-francja-przede-wszystkim.blogspot.com

to zwykly zdrajca

"[...] Arłukowicz - zanim wstąpił do PO - krytykował rozwiązania zawarte w ustawie refundacyjnej i głosował przeciw niej, a teraz jej broni[...]"