nie jest w stanie przewidzieć figur tańca świętego wita w wykonaniu urzedasów zmieniających w/g swojego chorego widzimisię reguły gry rynkowej. Tylko konstytucyjne ograniczenie tych uprawnień może uruchomić procesy inwestycyjne o horyzoncie przewidywalnego zwrotu przekraczajacym dwa tygodnie.

Temat poruszony przez Winieckiego prowadzi prostą drogą do dyskusji o tym kto jest mądrzejszy, czy ekonomista czy inwestor. Jak wiemy grupa ekonomistów skupia największe mózgi świata a nawet co roku grupa ta rozszerza sie o co najmniej jednego noblistę. Druga grupę stanowią nieliczni i znienawidzeni przez większość inwestorzy giełdowi (ci prawdziwi). Niewielu ludzi jednak wie, że w tej grupie znajdują się jeszcze większe mózgi niż spotykane wśród ekonomistów, chociaż nigdy nienagradzanej żadnymi Noblami. Dowodzić tego nie ma potrzeby. Ekonomiści doskonale o tym wiedzą ale niechętnie się do tego przyznają. Ekonomista budując swoje teorie patrzy się co robi trader. Trader tworzy trendy a ekonomista stara się je tłumaczyć na swój sposób. Ponieważ na rynkach światowych zachodzą nieraz bardzo dziwne zmiany, które dla inwestorów praktycznie są bez znaczenia, dla ekonomistow natomiast stają się olbrzymim zagrożeniem stracenia autorytetu. Dzieje się tak dlatego, że zmiany zachodzące na rynkach światowych odbywają się zbyt szybko aby można je było objąć jakąś prawidłową analizą. Niektórzy nobliści po upływie nie tak długiego czasu zostali wyeksponowani w takim świetle, że powinno im się tego Nobla odebrać. W uproszczeniu, trzeba tylko zapamiętać, że najpierw znajduje się inwestor a za nim dopiero stoi ekonomista. Czy tak nie jest panie Janku?

Społeczeństwa wolne uruchamiają mechanizm mnogości podejmowania decyzji - stąd konieczność decentralizacji i zarządzania poziomego. Mnogość niezbędnych decyzji w społeczeństwie rozwiniętym powoduje wzrost średniej skuteczności decydowania zwany po prostu wzrostem wydajności pracy. W końcu IQ nie wykorzystane równa się zawsze zero.