Braciszku
Coraz bardziej się integrujemy z Twoim Krajem. T.

po podniesieniu wieku do 67 lat Polska wiarygodność finansowa wzrosła ,Rostuś weźmie znowu z parę setek miliardów

Pojechał z roboczą wizytą do Kanady zrobić Polskim firmom pod górę. Gdzie się nie pojawi tam wszystko popsuje. Mam nadzieję że odpowiednio go w tym Wilnie przywitają i pognają :-)

Wpis usunięty ze względu na regulamin forum.

Jak zwykle ucieka lisek od problemow. zajmuje sie wszystkim byle nie sprawami waznymi dla polakow.

zwróćcie uwagę na komentarze bez cenzury na money, w porównaniu z interiami, onetami, wpami czy innymi dziadostwami - komentarz ukazuje się od razu, może być zgłoszony do usunięcia ale jest, a nie przechodzi przez CENZORA i pomimo określonego charakteru tego portalu, z którym nie zgadzam się po linii ideologicznej, to jednak uważam, że jest to jedno z najlepszych forów na necie, a ostrej krytyki nie szczędzę

WYCIECZKĘ NIEUK SOBIE ROBI - A ZNA SIĘ NA TEMACIE JAK PALI-KOT NA KWAŚNYM MLEKU

Może tak weźmie również przekład z Kanady w sprawie emerytur?

po drodze napewno odwiedzi niemców żeby ich zapewnić o całkowitej służalczości za co dostanie między innymi order pedała

http://wpolityce.pl/dzienniki/dziennik-slawomira-sieradzkiego/28304-tusku-musisz-przestac-spogladac-w-lustro-diabli-wiedza-kogo-tam-zobaczysz

Proniemiecki historyk, jak go kiedyś nazwał tygodnik „Die Welt”, znowu będzie miał okazję wzięcia udziału w raucie.

Władze RFN ogłosiły właśnie, że Donald Tusk otrzyma nagrodę im. Walthera Rathenaua. Za co?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Walther_Rathenau

Walther Rathenau – jako Żyd, homoseksualista i mason – budził nienawiść grup rewolucjonistów zarówno prawicowych, jak i lewicowych

http://pl.wikiquote.org/wiki/Donald_Tusk

Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło – ponuro – śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych rojeń? Polskość to nienormalność – takie skojarzenie narzuca mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu. Polskość wywołuje u mnie niezmiennie odruch buntu: historia, geografia, pech dziejowy i Bóg wie co jeszcze wrzuciły na moje barki brzemię, którego nie mam specjalnej ochoty dźwigać, a zrzucić nie potrafię (nie chcę mimo wszystko?), wypaliły znamię i każą je z dumą obnosić.