Zacytuję Państwu fragment dyskusji ,który jest częścią szerszej polemiki.Jako że się z nią w pełni zgadzam, to nie będę ubierał w swoje słowa tylko puszczę bez przeróbek:
"Jest np. panstwo, a w nim jakas ilosc towarow i uslug. Powiedzmy T- jest to liczba odpowiadajaca lacznej wartosci tych towarow. A LICZBA zapisana na banknotach i w pamieci komputerow wynosi powiedzmy L (Ta liczba to suma wszystkich pieniedzy) . Wyobrazmy sobie teraz, ze ja jestem "emitentem". Otoz idealizujac (pomijajac trudnosci praktyczne) jesli wydrukuje sobie w ciagu np. nocy liczbe nowych pieniedzy o wartosci L to bede mogl...przejac wszystkie towary znajdujace sie na rynku !
Poniewaz ceny towarow ustalily sie na rynku tak by zrownowazyc liczbe L, czyli liczbe pieniadzy.
(Zakladam, ze mam wspolnikow, ktorzy mi pomoga i "obstawia" wszystkie punkty, w ktorych sa jakies towary i po prostu wykupia te towary zanim sprzedawcy, czyli wlasciciele tych towarow zdaza sie zorientowac co sie dzieje.)

Oczywiscie ta idealizacja jest tylko idealizacja. Wszystkich towarow nie uda mi sie wykupic. Ale latwo sie domyslic, ze jesli bede dobrze zorganizowany to uda mi sie wykupic ZNACZNA ILOSC TOWAROW po ZANIZONYCH CENACH. Poniewaz ludzie nie zdaza sie zorientowac, ze pojawil sie nowy pieniadz na rynku.

Emisja pieniadza jest to wiec OSZUSTWO! I to "oszustwo idealne", bo podrobiony pieniadz (wyemitowany) jest NIE DO ODROZNIENIA od pieniadza starego!
Teoretycznie moga wyemitowac ile zechca. Praktycznie zas sytuacja jest porownywalna z wlascicielem niewolnikow. Otoz wlasciciel tez nie moze za bardzo przemeczyc niewolnika, bo ten mu umrze z wycienczenia.
Stad tez i "emitenci" nie moga tak do woli "emitowac" (czytaj OKRADAC). Bo jesli zaczna za bardzo "emitowac" (okradac!) to ludzie zaczna sie buntowac i niepokoic (inflacja, spadek poziomu zycia).
Jezeli jednak "emitentow" jest stosunkowo NIEWIELU, to moga oni...ZYC SPOKOJNIE NIC NIE ROBIAC !!!
Pardon. Nie tyle "nic nie robiac" ile raczej... robiac pieniadze.
Doslownie !
(Choc z drugiej strony przy obecnej komputeryzacji "emisji" z powodzeniem moze dokonac...komputer za nacisnieciem klawisza).

Nie ma to jak byc "bankierem"!

PS. Oczywiscie bankier, np. prezes NBP musi jeszcze "analizowac wskazniki" (gospodarcze), by "zmylic przeciwnika", by zwykli ludzie sie nie polapali o co tutaj chodzi. "
Koniec cytatu
pa

Jak pan sam zauważył, tania i wykwalifikowana siła robocza (czyli nasz atut), będą jeszcze długo tym atutem. Natomiast istnieje wiele innych "blokad" dla inwestycji w naszym kraju - jak chociażby nasz dług publiczny i rosnący deficyt w bilansie płatniczym. O innych elementach, takich jak biurokracja czy pozapłacowe koszty pracy, też należy wspomnieć. Działania właśnie w tych rejonach mogą zachęcić inwestorów. Czy chociażby ich uspokoić (jak w przypadku długu czy bilansu płatniczego)
Warto też zadać pytanie, czy tani zloty naprawdę by nam się opłacał? Oczywiście, byłby to duży plus dla naszego eksportu. Ale jednocześnie zakup nowoczesnych technologii byłby droższy. A największe transfery środków unijnych dopiero przed nami. Słabnący zloty to mniej tych środków.
Poza tym, wiele kredytów denominowanych (już przyznanych) stanowi naprawdę duże obciążenie dla przecież "taniej i wykwalifikowanej siły roboczej":)
P.S.
Banki teoretycznie, mimo podwyżki stóp procentowych, mogłyby spowodować obniżkę kosztów kredytów. Chociażby przez likwidację, czy tez obniżkę rezerw celowych - są to naprawdę ogromne kwoty pieniędzy blokowane na nieoprocentowanych kontach.

Właściwie to kolejny felieton Pana Wójcikowskiego, który odechciało mi się czytać już po kilku zdaniach. Autor znowu rozumie wzrost cen jako synonim inflacji (co niczego nie wyjaśnia), myli przyczynę ze skutkiem, a nawet wzrost płac (wzrostu kosztów więc) oskarża o wzrost cen (inflację). Twierdzenie: ceny rosną, ponieważ rosną koszty i płace, jest tak samo prawdziwe jak jego odwrotność. Koszty rosną, ponieważ rosną ceny. Autor nie bierze pod uwagę, że gdyby jego rozumowanie było w pełni poprawne (a jest błędnym kołem), to rosnące koszty i rosnące ceny byłyby istnie samonapędzającym się mechanizmem trwającym w nieskończoność, byłoby to inflacyjne błędne koło – po prostu. Byłoby – gdyby w rzeczywistości nie istniał czynnik pierwotnego w stosunku do wzrostu cen, wzrostu płac, wzrostu kosztów. Czyli - wzrost podaży pieniądza. Bez zwiększania podaży pieniądza (papierowego i elektronicznego) wzrost kosztów nie przeniesie się wprost na wzrost cen – wystarczy zapytać bankrutujące firmy.
Kisiel powiedziałby: „to nie kryzys – to rezultat”. Rezultat istnienia NBP, RPP, pieniądza fiducjarnego etc. Pozdrowienia dla kryjących się pod nickami: jliber i Marqus.

Panie Rafale. Podsumowując Pański wywód należałoby go skrócić do kilku punktów:
1. Ograniczyć a nawet zlikwidować presję płacową - czyli w praktyce zamrozić płace na poziomie sprzed np. 3 lat na następne 30 lat.
2. Zdecydowanie ograniczyć dostępność kredytów dla 90% społeczeństwa a tych denominowanych w obcych walutach wogóle zakazać.

Wówczas rzeczywiście nasza gospodarka nokautowała by inne europejskie swoją konkurencyjnością. Inflacja byłaby na poziomie błędu statystycznego. Tylko jakoś tak by znacznie wzrósł ruch na granicach.
Panie Rafale. Apeluję o trochę kontaktu z rzeczywistością !

czy w zwiazku z tym zeby utrzymac tak oreferewona przez inwestorow zagranicznych konkurencyjnosc naszej gospodarki mamy na kilka pokolen zamrozic nasze place na poziomie wynagrodzenia chinskiego wiesniaka z prowincji shihuan?????