Pierwszym podstawowwym zadaniem w służbie zdrowia winno być wprowadzenie twardych zasad rozliczania dyrektorów z ich zadań zarządczych. Niekompetencja w zarządzaniu jednostkami słuzby zdrowia jest obecnie zjawiskiem powszechnym . Proszę sobie wyobrazić np stocznię o duzych problemach finansowych zarzadzaną przez inżyniera, który codziennie w czasie pracy udaje się do działu konstrukcyjnego gdzie siada przy przysłowiowej desce kreślarskiej i zajmuje sie projektowaniem. Z tego typu zjawiskiem mamy w szpitalach nagminnie do czynienia. Dyrektor lekarz miast zajmować się zarzadzaneim oddaje się praktyce lekarskiej. Kolejnym elementem, tajemnica poliszynela jest zawłaszczanie przez pracowników leków, narzędzi. Gdyby instrumentariuszki nie trzymały narzędzi pod kluczem, na zasadzie osobistej odpowiedzialnosci materialnej, to nie jeden zabieg by się nie odbył z powodu braku przysłowiowego skalpela. O klinikach z ich feudalnymi stosunkami, doprowadzonymi niekiedy do granic absurdu i wynikajacymi z tego patologiami nie wspomnę. Kto to ma uleczyć?- Pan Profesor, który dzięki temu osiaga znaczące korzyści materialne? Tu zaradziż na poczatek może sprawny aparat podatkowy poprzez porównanie dochodów z wydatkami. Tego rodzaju "drobiazgów", które nie wymagaja wielkich zmian ustawow jest zapewne więcej. Wprowadzając je można dopiero zastanawiać się nad innymi zmianami w tym prywatyzacją w jakiej części i w jakim zakresie. Problemem obecnego sporu, czego autor felietonu niestety nie zauważa, nie są "punkty" negocjacyjne, ale brak woli ze strony władzy do prowadzenia rozmów. Niestety w tym przypadku mamy do czynienia z monologiem a nie dialogiem.