Ken w kwestii giełdy się wielokrotnie z Tobą nie zgadzałem i wciąż uważam że przesadzasz ale w kwestii Ukrainy - wielki szacunek. Widać że potrafisz myśleć niezależnie i wyciągać właściwe wnioski. Ja powiem więcej - my też byśmy więcej zyskali na integracji z WNP niż z UE - tak, nie pomyliłem się. Patrzcie na naszych eksporterów - rosną im przychody w Rosji, Białorusi, Kazachstanie a w Europie spadają. Kulturowo, etnicznie również bliżej nam do Rosjan niż nie ujmując niczego - Niemców...oczywiście dzieli nas historia ale czy ona nie dzieli Francuzów z Niemcami? Czy ona nie dzieli Anglików z Irlandczykami? Nie dzieli Duńczyków ze Szwedami??? a jednak oni potrafili się dogadać i żyć w pokoju, czerpiąc obupulne korzyści! Nie dajmy się zatem ogłupić mediom i naszym politykom - myślmy samodzielnie

Jak polecą kosze to nie wiadomo gdzie to się zatrzyma, bo potem dopiero obudzimy się w Nowym Roku...
Bez emerytur...
Na umowie śmieciowej...

http://theeconomiccollapseblog.com/archives/the-rise-of-the-bear-18-signs-that-russia-is-rapidly-catching-up-to-the-united-states

jsw przy 31-32 moszna brac fibo -161.8%

po tm odbiciu powinniśmy zjechać na 1200. Tam jest nasza prawdziwa wartość, po odliczeniu siły łapówek i głupoty naszych polityków

Skok po S-ki wykonany, można spadać.

Trudno nie wiązać charakteru spadku cen akcji na GPW z ostatnich tygodni z uchwalona przez Sejm i zatwierdzoną przez Senat ustawą o przejęciu przez rząd połowy oszczędności emerytalnych zgromadzonych w OFE. Co prawda spadek WIG-u sprowadził go dokładnie do poziomu, na którym powinien się znaleźć, gdyby zachowywał się od końca października dokładnie tak jak benchmark dla rynków wschodzących czyli indeks MSCI Emerging Markets:



... ale nie widziana od czasu bessy z lat 2007-2009 uporczywość spadku (12 sesji spadkowych na 16 do wtorku) czy fakt że ponad -8 proc. 16-sesyjna dynamika WIG-u pojawiła się w grudniu po raz pierwszy od 15 lat, dosyć jednoznacznie wskazuje na oddziaływanie specyficznie lokalnego czynnika sprzyjającego spadkom cen.
Wartość akcji w portfelach OFE na koniec listopada równa była 43,45 proc. ich aktywów. Utrzymanie takiego zaangażowania w akcje do końca stycznia, gdy OFE mają stracić 51,5 proc. aktywów oznaczałoby zaangażowanie na poziomie prawie 90 proc., a więc wyraźnie wyższe niż 75 proc. minimum wymuszone na 2014 przez ustawę. Co prawda te 75 proc. to minimum, ale można sądzić, że zarządzający OFE przyzwyczajeni przez lata to znacznie niższego zaangażowania w akcje raczej nie będą się czuli komfortowo ze znacząco wyższym udziałem akcji w portfelach.
Gdyby założyć, że zarządzający OFE będą chcieli zredukować do końca stycznia udział w akcjach do absolutnego minimum, to zakładając brak większych ruchów na obligacjach i brak nowych dopływów oznaczałoby to nawet ponad 16 proc. spadek cen akcji w stosunku do poziomu z końca listopada. Dopiero po takim spadku rynek osiągnąłby poziom, przy którym OFE byłyby zmuszone przez warunki ustawy do kupowania akcji. To wszakże przy założeniu, że w tym okresie OFE nie redukowały aktywnie zangażowania w akcje. Na razie WIG w ciągu 24 dni stracił 8,5 proc. w porównaniu do -10 proc. w trakcie 17 sesji w czerwcu i -8,7 proc. proc. w ciągu 22 dni w sierpniu-wrześniu.
Zachowanie Indeksu Nastrojów Inwestorów, który od połowy października generował silne sygnały ostrzegawcze ("Największy optymizm indywidualnych inwestorów od ponad 1,5 roku "), sugeruje, że nastroje uległy już wyraźnemu schłodzeniu. W czwartkowym sondażu przewaga optymistów nad pesymistami przekraczająca jeszcze 2 miesiące temu 50 proc. stopniała do 8,5 pkt. proc. czyli najniższego poziomu od 11 lipca. To oczywiście nie jest gwarancja rychłego nadejścia silnych wzrostów cen akcji, ale tak jak drugi najwyższy w historii sondażu optymizm dwa miesiące był sygnałem ostrzegającym przed lokalnym przegrzaniem rynku, tak obecny sygnał jest sugestią, że obecnie wahadło wychyliło się już wyraźnie w drugą stronę.
Analiza cykli sugeruje, że z następnym kluczowym minimum cen akcji powinniśmy mieć do czynienia na przełomie stycznia i lutego: średnia długość trzech ostatnich cykli 10-tygodniowych (68 dni; dołki 23 kwietnia, 27 czerwca i 13 listopada) sugeruje następne minimum podobnej klasy 20 stycznia, a przebieg cyklu 40-tygodniowego (ostatnie dołki w kwietniu 2013, czerwcu 2012, wrześniu 2011 i listopadzie 2010) podpowiada pierwszą połowę lutego jako termin kolejnego ważnego dołka cen akcji. Dosyć dobrze to pasuje to terminu wyznaczonego przez ustawodawcę jako moment przejęcia aktywów OFE.
Gdyby próbować wyznaczyć ten poziom na podstawie analizy technicznej (trudno to uczynić w miarę precyzyjnie bez wiedzy o tym, czy OFE aktywnie redukowały w ostatnich dniach udział akcji w portfelach), to można by wskazać poziom wynikając z rozmiarów październikowo-grudniowego podwójnego szczytu (50235 na WIG-u), strefę wsparcia wyznaczoną przez szczyt z sierpnia (50224) i dołek z października (50138) czy obecny poziom rosnącej średniej 200-sesyjnej (48513), czy linia dolnego ograniczenia kanał hossy, którą ulokować można obecnie w okolicach poziomu 48000.

W czerwcu, gdy te zagrożenia po raz pierwszy zaczęły mieć dominujący wpływ na rynek, WIG stracił 10 proc. w ciągu 17 dni. W sierpniu–wrześniu spadek WIG-u wyniósł -8,7 proc. i trwał 22 dni. Obecnie WIG spada już 24 dni i stracił 8,5 proc., docierając do kluczowego wsparcia wyznaczonego w okolicach 50 000 pkt przez szczyt poprzedniej hossy z kwietnia 2011 r. Wydaje się jednak, że za ostatnim spadkiem stoi coś poważniejszego. 12 z 16 sesji do wtorku było na WIG-u spadkowych, co nie zdarzyło się na GPW od czasu bessy z lat 2007–2009 (wtedy takie sekwencje uporczywych spadków pojawiały się 6-krotnie). Większa niż -8 proc. 16-sesyjna dynamika WIG-u wystąpiła w grudniu po raz pierwszy od 15 lat. Gdyby WIG zamknął miesiąc na obecnym poziomie, to byłby najgorszym grudniem w historii (w grudniu 1994 r. WIG stracił -6,1 proc.)


W.Białek