Gdy były jeszcze kontrole graniczne wybrałem sie w 4 osoby + pies do Czech na piwo. Tzn psu było wszystko jedno po co jedzie do Czech, ważne dla niego było aby mu rzucac tam patyka. Pies nie miał paszportu, bo nie zdążylismy go wyrobić, idea napicia sie czeskiego piwa na miejscu pojawiła sie spontanicznie, a realizacja tego zamierzenia takze. Na granicy - a jakze - zapytano nas o paszport psa. Nie było. Pies nie został wpuszczony - nie miał przeciez ważnego dokumentu. Postanowiłem towarzyszyc przyjacielowi na parkingu przed granicą , mając nadzieje, że piwo mi doniosą. Porzucalismy patyka, a jak się zmachalismy to pies się położył, a ja usiadłem na kamieniu obserwując okolicę. Na wyciętym z krzaków pasie granicznym z mająca cieczkę suką dokazywali kawalerowie. Jeden mały, drugi kulawy, reszta mniej wiecej równa wzrostem. Spoglądaliśmy obaj z zainteresowaniem na to towarzystwo, bo nie byli zdecydowani, w którą strone sie udac. Raz szli do Polski, później zawracali do Czech. W pewnym momencie cała grupa podjęła decyzje i zdecydowała sie pójśc na południe. Patrzyliśmy za nimi z zazdrością i podziwem. Nawet w takich wzniosłych chwilach zwierzeta były w porządku z prawem, nikt ich nie zatrzymywał, paszporty musiały miec w porządku.
Gdy psy zniknęły, pojawili sie nasi. Szli weseli, kończyli własnie ostatnie piwo.