całościowe zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, mieszczące się w spektrum autyzmu. Zespół Aspergera trwa przez całe życie. Niektóre jego objawy – szczególnie widoczne w okresie dzieciństwa, w późniejszym wieku słabną. Często jednak pojawiają się nowe. Najpoważniejsze zaburzenia występują w sferze emocjonalnej. Osoby cierpiące na ZA często odbierane są przez postronnych ludzi jako psychopaci. Ludzie z ZA mogą sami nie posiadać, nie potrafić ich nazwać, często przeżywają też emocje nieadekwatne do
sytuacji – to, co u innych budzi smutek, lub lęk, u osoby z ZA może wywoływać śmiech, itp. Osoby z ZA mają silną tendencję do „walenia prosto z mostu”, mówienia prawdy za wszelką cenę – bez zważania na to,
czy kogoś przy tym urażą. Liczy się treść – nie forma wypowiedzi. Sytuację komplikuje dodatkowo nieumiejętność postawienia i wczucia się w
sytuację innych. Osoba z ZA może stosować skróty myślowe nie zdając sobie sprawy, że inni nie mają wglądu w jej tok rozumowania – „jeśli ja tak myślę, to inni też”, albo: „to oczywiste, jak oni mogą tego nie wiedzieć”.