Bez sensu.

Z ekonomicznego punktu widzenia ma to sens. Skarb państwa zaoszczędzi, szpitale zaoszczędzą, zakłady pogrzebowe zarobią i odprowadzą podatki i ...elyta będzie się bawić, żreć kawiory i tańczyć na stołach. Ale znowu koncerny farmaceutyczne nie zarobią... No faktycznie, trochę to bez sensu

A ja mam to głęboko, kto zarobi, a kto nie.

Tyle, że oni mają głęboko, kto będzie żył, a kto nie. Inna rzecz, to sprawa splendoru. Doktór to panisko, a panisko ma siedzieć w swoim gabinecie w fotelu obitym skórą z kotów syjamskich i jazda w karetce uwłaczałaby jego godności. No chyba, ze szofer w białych rekawiczkach wiózłby go limuzyną (z tapicerką z kotów syjamskich)za ta karetką.
Chodzi mi o to, że lekarz, który studiował medycynę przez 6 lat, potem miał roczny staż

Wiem, w odróżnieniu od ratownika zdiagnozuje. Ale wtedy musieliby wsiąść do karetki kardiolog, diabetolog, anestezjolog, ginekolog, internista, ortopeda i po kolei musieliby w drodze z niej wysiadać ci, co tam sie nie przydadzą i wracać na piechotę. W tej karetce powinien znajdować się lekarz OGÓLNY z WIELOLETNIM stażem i doświadczeniem. A z tą tracheotomią na przykład: Skąd ratownik ma wiedzieć, czy są wskazania, czy przeciwwskazania czy ją zastosować? I to jest właśnie sens tej polityki. Za zgon lub powikłania beknie ratownik a Pan Doktór umyje rączki niczym Piłat, po czym ponownie będzie się upajał swoimi dyplomami wiszącymi w jego ekskluzywnym gabinecie.

Czy lekarze "wymyślili" te przepisy?

Oczywiście. Najpierw wymyślili a potem przeforsowali. I im i ustawodawcom to na rękę, wczesniej o tym pisałem.

Ale może mam sklerozę.

Niekoniecznie. Po prostu uważasz lekarzy za ludzi wyjątkowych, bo niby to ratują życie.
lekarze buntowaliby się przeciwko pracy w pogotowiu ratunkowym

Przecież taki bunt jest naturalny. Kto normalny przedkładałby tułanie się po interwencjach w karetkach ponad splendory i gabinety, do których się puka i drżącym głosem mówi dzień dobry, żeby usłyszeć: proszę wyjść.

Niekoniecznie. Po prostu uważasz lekarzy za ludzi wyjątkowych, bo niby to ratują życie.

Niekoniecznie. Znam różnych :). Dwa lata temu moje dzieci stoczyły bój z jednym takim o mnie (cienko było)i .... udało się. Ale generalnie mam zaufanie do tych, z których usług korzystam.

do których się puka i drżącym głosem mówi dzień dobry, żeby usłyszeć: proszę wyjść.

Jeszcze mi się to nie zdarzyło (poza tym, że jeden chciał mnie wypisać do domu, bo po wszystkich możliwych badaniach nie potrafił postawić diagnozy.Prawdopodobnie czekał na kopertę, bo z tego był znany, ale nie doczekał się. Po interwencji dzieci i za ich przyczyną, telefonicznej interwencji innego lekarza z drugiego końca Polski, skierował do innego szpitala - specjalistycznego).