Jak się umie gotować, to wierz mi, można gotować i smacznie i zdrowo. Klucz tkwi w odpowiednich przyprawach i sosach. Niestety większość "kucharek" szkolnych nie zna innych przypraw niż sól, a tej za dużo dodać nie można, więc potrawy są mdłe i niesmaczne.

Na otyłość wpływ ma w 80% dieta, w 20% sport. Dzieciak jeśli szybko rośnie, to nie utyje (i nie ma znaczenia ile biega wokół bloku - ja nie biegałem, a byłem jednym z najszczuplejszych w klasie - po prostu do pewnego czasu szło w wysokość, nie w szerokość), ale później jak przestanie rosnąć, ale z przyzwyczajenia będzie jeść śmieciowe żarcie i do tego za dużo, to żadna dawka sportu go nie uchroni przed otyłością i problemami ze zdrowiem. Zresztą sport w nadmiarze też jest niezdrowy; optymalnie człowiek powinien intensywnie uprawiać nie więcej niż 3h sportu tygodniowo. Dlatego zmiany opisane w artykule to akurat krok w dobrą stronę. Skończy się karmienie dzieci ziemniakami, najtańszymi parówkami z biedronki i smażonymi kotletami na starym oleju. A 150-200 zł za obiady miesięcznie to i tak małe pieniądze. Teraz czekam na zastąpienie lekcji religii np. większą liczbą godzin matematyki/fizyki/informatyki.

od owoców się akurat tyje, bo zawierają dużo cukrów prostych :P

Od kiedy gluten jest trujący?! Co do mięsa się zgodzę (ale tylko chudego, najlepiej wołowina lub ryby), ale co do słodyczy - są całkowicie zbędne i nie dają żadnych wartości.