Roszczenie o zadośćuczynienie dla najbliższych członków rodziny przedawniają się zgodnie z przepisami o przedawnieniu roszczeń z czynów niedozwolonych (deliktów) określonych w art. 442¹ k.c. Śmierć osoby na skutek czynu niedozwolonego w przeważającej części przypadków będzie kwalifikowana jako przestępstwo (zbrodnia lub występek)[1], co oznacza, że roszczenie z takiej szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Dodatkowo, w razie wyrządzenia szkody na osobie (tutaj śmierci najbliższego) przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym pośrednio poszkodowany (najbliższy) dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Ponadto, co również może mieć znaczenie w szczególności wobec pośrednio poszkodowanych dzieci, roszczenie osoby małoletniej o naprawienie szkody nie może się skończyć wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletniości. Analogicznie takie roszczenia dochodzone z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej deliktowej (m.in. posiadaczy pojazdów mechanicznych) zgodnie z art. 819 § 3 k.c. będą się przedawniały w powyższy sposób, bowiem zgodnie z jego treścią roszczenie poszkodowanego o zadośćuczynienie przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym.

Odpowiedź na pytanie przygotował r.pr w BRU Aleksander Daszewski

[1] W praktyce ubezpieczeniowej będą to najczęściej przestępstwa określone w art. 173, 177, 178 k.k.