Zbudowany kosztem 77 milionów funtów gmach łączy stal i szkło w nowoczesny kształt architektoniczny, przypominający nieco zamysłem muzeum Guggenheima w Bilbao, czy operę w Sydney. Stoi też, jak one, z dala od innych budynków, z widokiem na morze, na terenie wielkiej stoczni Harlanda i Wolffa, gdzie sto lat temu zbudowano Titanica. Wśród atrakcji wewnątrz gmachu jest między innymi replika głównych schodów wiodacych do Sali balowej transatlantyku.
Otwierając ośrodek, pierwszy minister rządu Irlandii Północnej - unionista Peter Robinson i jego zastępca - republikanin Martin McGuinness, podkreślali, że będzie on nie tylko atrakcją turystyczną, ale i pomnikiem przemysłowej wielkości Belfastu. Stocznia była tradycyjnie twierdzą protestanckiej klasy robotniczej, ale nowy ośrodek ma służyć obu społecznościom wyznaniowym. Martin McGuinness dodał, że wśród 30 tysięcy pracowników stoczni w okresie, gdy wodowano Titanica pracował jako cieśla jego dziadek. Dziś stocznia czynna jest nadal, ale już tylko jako zakład remontowy i zatrudnia 700 ludzi.
IAR
