Tygodnie, które poprzedzają Święta Bożego Narodzenia mają na Węgrzech swe nazwy. Najpierw jest tydzień Papierowy, potem Brązowy i Srebrny, a sama niedziela przed Wigilią nazywana jest Złotą. To wówczas robi się przedświąteczne zakupy.
W czasie Wigilii podaje się pieczonego karpia oraz zupę rybną z rodzynkami i wiśniami. Nie może zabraknąć smażonej kapusty. Dawny, węgierski zwyczaj zabrania podawania drobiu. Wg. tradycyjnych przekonań kura grzebiąca w ziemi jest symbolem stagnacji. Na stołach króluje zatem wieprzowina, ponieważ świnia, która porusza się do przodu, oznacza rozwój.
Już kilka dni wcześniej, najczęściej 21 grudnia na Świętego Tomasza, na węgierskich wsiach urządza się świniobicie i piecze się prosiaka. Podobno, uzyskany tego dnia smalec, ma leczniczą moc.
Na węgierskim, wigilijnym stole nie może również zabraknąć strucli z makiem lub orzechami. Mak jest symbolem miłości. Z kolei czosnek z miodem, orzechy i jabłka mają zapewnić rodzinie zdrowie i dostatek pieniędzy.
Węgierski zwyczaj nakazuje posypanie stołu soczewicą, która oznacza dobrobyt. Pod obrus wkłada się siano. Wyciągnięcie najdłuższego żdzbła wróży długie życie. Okruszkom ze świątecznego stołu przypisuje się magiczną moc.
Węgierskim smakołykiem jest także "szalocukor" - pralinki wypełnione masą czekoladową, orzechową, marcepanową lub waniliową.
Na węgierskim stole można znaleźć również siano, nóż, osełkę i grzebień, który ma odpędzić złe duchy.
