Mieszkańcy Quebecu poparli we wrześniowych wyborach separatystyczną Partię Quebecką, ale aż 66 proc. z nich uznaje suwerenność kanadyjskich frankofonów za rzecz nieistotną.
To wyniki właśnie opublikowanego sondażu, przeprowadzonego w październiku br., a więc już po wyborach, przez firmę CROP. Dwie trzecie mieszkańców francuskojęzycznej prowincji uważa suwerenność Quebecu za kwestię należącą do przeszłości, a 83 proc. sądzi, że w niepewnych ekonomicznie czasach po prostu lepiej, żeby Quebec pozostał w Kanadzie jako jedna z prowincji federalnego kraju.
Pytani o to, czy głosowaliby za czy przeciw niepodległości, w 61 proc. ankietowanych odpowiedziało, że nie.
Wszystko wskazuje więc na to, że obecny rząd Quebecu, który zaczął urzędowanie 19 września br. od zdjęcia kanadyjskiej flagi w budynku parlamentu i powrotu do hasła suwerenności prowincji, nie ma wsparcia większości obywateli. Premier Pauline Marois oświadczyła po zaprzysiężeniu, że _ pozostanie prowincją Kanady stanowi ryzyko nie do przyjęcia dla Quebecu _. Jednak według sondażu, 66 proc. mieszkańców prowincji uważa oddzielenie Quebecu jako samodzielnego kraju za utopijny pomysł.
Francuskojęzyczna prasa w Kanadzie komentuje wyniki sondażu w ten sposób, że we wrześniowych wyborach, po których największą partią w prowincjonalnym parlamencie stała się PQ i stworzyła rząd (lecz mniejszościowy) chodziło raczej o _ świeżą krew _ w parlamencie po dziewięciu latach rządów Partii Liberalnej niż o pokazanie dążeń niepodległościowych.
Różnica między Liberałami a PQ nie była wielka - na PQ głosowało 31,93 proc. wyborców, a na liberałów - 31,2 proc.
Sondaż CROP jest interesujący także z tego powodu, że pokazuje czym jest lokalna tożsamość i że nie kłóci się ona z tożsamością narodową. Choć mieszkańcy Quebecu przestali się zajmować sprawami suwerenności, to jednak 79 proc. z nich jest dumnych z bycia Quebekczykami. Prezes CROP Alain Giguźre komentował w wypowiedzi dla dziennika _ La Presse _, że odpowiedzi ankietowanych wskazują, iż kwestia tożsamości quebeckiej przestała być polityczna. Jednocześnie zaś mieszkańcom frankofońskiej prowincji zależy na utrzymaniu tożsamości kanadyjskiej.
Pokrywa się to z wcześniejszymi obserwacjami socjologów. Michael Adams, założyciel Environics Institute, jednego z najważniejszych kanadyjskich instytutów badawczych, pisał w swojej książce _ Sex in the Snow _, pokazującej różnice między Stanami Zjednoczonymi a Kanadą, że Kanadyjczycy _ dobrze się czują z prawem do życia w społeczeństwie, które pozwala swoim obywatelom separować się od ideologii i być krytycznymi wobec organizacji; które nie zobowiązuje ich do postaw nacjonalistycznych czy też do sentymentalnego patriotyzmu. Kanadyjski brak nacjonalizmu jest, pod wieloma względami, charakterystyczną cechą kraju _.
Quebec stawia na swoją odrębność kulturową, zaś niektóre ugrupowania polityczne, mimo przegranego referendum z 1995 r. w sprawie secesji, nadal powracają do kwestii utworzenia odrębnego państwa. Mieszkańcy _ La Belle Province _ są i tak traktowani na specjalnych prawach, bo uchwała Izby Gmin kanadyjskiego parlamentu z 2007 r. uznała, że _ Quebekczycy tworzą naród w ramach Kanady _.
To częściowo zaspokojone jedno z dawnych żądań PQ - secesjonistyczna partia od kilkudziesięciu lat domagała się, by konstytucja kanadyjska uznawała istnienie Kanady dwóch narodów - jednego o języku angielskim, a drugiego - francuskim. Ponieważ konstytucja kanadyjska z 1982 r. nie zawierała tego zapisu, Quebec nie chciał jej ratyfikować.
Według najnowszych danych kanadyjskiego urzędu statystycznego, 34 miliony Kanadyjczyków używają na co dzień ponad dwustu języków. Z tego ponad 19 mln (58 proc.) mówi w domu po angielsku, ponad 6 mln (11,5 proc.)- po francusku, czyli jednym z dwóch oficjalnych języków Kanady. Ponad 85 proc. kanadyjskich frankofonów mieszka w Quebecu.
Czytaj więcej w Money.pl Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej
